Өлең, жыр, ақындар

Дүние не боп барады?

  • 17.06.2022
  • 0
  • 0
  • 411
Менiң осы жерiме
Ойсылқара бабамыз
Қасиетiн арттырып
Қара нарын шөктiрген;
Шопан атам аяңдап
Көк қошқарын алға сап,
Саулықтарын қаптатып
Әр жусанның түбiнде
Егiзден төлiн төктiрген;
Зеңгi бабам өзi кеп
Желiндерi жер сызған
Ай мүйiздi сиырын
Мама ағашқа байлаған;
Қамбар атам құраулап
Қолына алып құрығын
Көшкен тоғай секiлдi
Қаптатып жылқы айдаған, –
Бiр кездерде бұл жерiм
Қасиетi артқан жер едi.
Қазаны түспей ошақтан,
Ошағы оттан сөнбейтiн,
Төрт жастағы баласы
Дөнен аттың үстiнде
Шiренiп тұрып сөйлейтiн;
Жаулары келiп
Толғап бiр толғап атқанда
Қозы жауырын жебелер
Сауытын жарып өтпеген;
«Тақымы терден кеппеген».
Әулиелерге жол берген
Әмбилерге қол берген, –
Қасиеттi ел едiм.
«Кiмдерден осы кем едiм».
Дүние не боп барады?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түс

  • 0
  • 0

Мен бүгiн түсiмде
Күлтегiндi көрдiм:
Алтай таудың басынан
Бұлттарға оранып

Толық

Нармахан Бегалы

  • 0
  • 0

Қара күштiң иесi
Қажымұқанның жерлесi,
Бегалыұлы Нармахан,
Саған тұғыр екен

Толық

Қостағы түн

  • 0
  • 0

Қыраты мен өрiне
қараймын да толғанам,
Бәрi ұйқыда, бәрi де.
Ояу жалғыз мен ғана.

Толық

Қарап көріңіз