Өлең, жыр, ақындар

Қыл көпір

  • 17.06.2022
  • 0
  • 0
  • 721
О дүниеге барғанда
Қыл көпiрден өтесiң.
Өтсең – өтесiң!
Өтпесең –
Тозақтың отына түсiп
Күл болып кетесiң.
Көкке ұшқан жаның
Аспан астына симай
Шырқырап тұрады.
Қабiрiңнiң топырағы
бұрқырап тұрады.
Бiрақ мен
Қыл көпiрден қорықпаймын.
Солай болады екен деп
Торықпаймын.
Алланың
Жазғанын көрем.
Не көрсетсе де көнем.
Өйткенi – тiрлiкте де! –
Қыл көпiрдiң
Үстiнде жүрмiн.
Қыл көпiрден
Талай рет құлап
Қып-қызыл отқа түскем.
Қуырылып
Шоққа түскем...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тоғышар

  • 0
  • 0

Адам едi,
адам едi кәдiмгi,
айтатұғын әңгiмеңдi, әнiңдi.
Бiрде мұңлы, ендi бiрде көңiлдi

Толық

Көктайғақ

  • 0
  • 0

Көшеңiз де, аулаңыз да көк қайрақ.
Көк қайрағың – жып-жылтыр мұз көктайғақ.
Тiршiлiктi тәй-тәй ғана бастырып
көктайғағың жұртпен осы кеттi «ойнап».

Толық

Мен қазiр кіммін?

  • 0
  • 0

Мен қазiр
Қоғамның омырауынан
Үзiлiп түскен түймемiн.
Көзi сынған инемiн.

Толық

Қарап көріңіз