Өлең, жыр, ақындар

Жабыққанда

  • 17.06.2022
  • 0
  • 0
  • 722
Мен кiретiн
Есiк қалмағандай.
Тiптi-сығалайтын! –
Тесiк қалмағандай.
Дүние – мен дегенде! –
Тұқшиып
Қымтанып алғандай.
Мен шығатын төбелер
Көктайғақ көк мұзға
Құрсанып алғандай.
Туым құлап,
Жыртылып қалғандай.
Телефонның тiлi
Қырқылып қалғандай.
Мен қазiр –
Иықтан! –
Жұлынған пагондаймын.
Iстен шығып –
Тұйыққа! –
Қуылған вагондаймын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көп балалы үй

  • 0
  • 0

Болашағы улап-шулап жатқасын,
қарт та иедi тап осы үйге ақ басын.
Кұшақ-сынды шалқасынан ашылған,
шалқасынан ашық бұл үй қақпасы.

Толық

Қыл көпір

  • 0
  • 0

О дүниеге барғанда
Қыл көпiрден өтесiң.
Өтсең – өтесiң!
Өтпесең –

Толық

Жол қиылысы

  • 0
  • 0

Жол жатса өзендердiң құйылысындай
құйғыса —
жылдамдықтар құйғысын да...
төрт жаққа төрт тарам боп тарқатылып,

Толық

Қарап көріңіз