Өлең, жыр, ақындар

Жабыққанда

  • 17.06.2022
  • 0
  • 0
  • 746
Мен кiретiн
Есiк қалмағандай.
Тiптi-сығалайтын! –
Тесiк қалмағандай.
Дүние – мен дегенде! –
Тұқшиып
Қымтанып алғандай.
Мен шығатын төбелер
Көктайғақ көк мұзға
Құрсанып алғандай.
Туым құлап,
Жыртылып қалғандай.
Телефонның тiлi
Қырқылып қалғандай.
Мен қазiр –
Иықтан! –
Жұлынған пагондаймын.
Iстен шығып –
Тұйыққа! –
Қуылған вагондаймын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Махаббат

  • 0
  • 0

Сен дегенде –
Талай-талай адамдар –
Дүниеден баз кешiп
Безiп кеткен.

Толық

Сезем бәрiн денеммен

  • 0
  • 0

Сезем бәрiн денеммен
жақын маған – бар қашық.
Жатам жалғыз,
әлеммен

Толық

Қарсылық

  • 0
  • 0

Қимақ болып тiрлiгiмнiң пернесiн,
жұлмақ болып ертеңiмнiң пердесiн,
бiреулер жүр қара ниет тiлекпен
басамын деп ұлы Дала кеудесiн.

Толық

Қарап көріңіз