Өлең, жыр, ақындар

Жабыққанда

  • 17.06.2022
  • 0
  • 0
  • 885
Мен кiретiн
Есiк қалмағандай.
Тiптi-сығалайтын! –
Тесiк қалмағандай.
Дүние – мен дегенде! –
Тұқшиып
Қымтанып алғандай.
Мен шығатын төбелер
Көктайғақ көк мұзға
Құрсанып алғандай.
Туым құлап,
Жыртылып қалғандай.
Телефонның тiлi
Қырқылып қалғандай.
Мен қазiр –
Иықтан! –
Жұлынған пагондаймын.
Iстен шығып –
Тұйыққа! –
Қуылған вагондаймын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бейтанысқа

  • 0
  • 0

Өте алмастан қалған жандай кермеден
қалш-қалш етiп қолын сiлкiп сермеген
күйiп-пiсiп бұлқан-талқан боп тұрған
бейтаныс жан,

Толық

Жаңбыр құдіреті

  • 0
  • 0

Дүние
қап-қара боп түнердi.
Дүлейлi құйын соқты.
Әлдене сұранды...

Толық

Шуақ

  • 0
  • 0

Мынау тiрлiк азап боп
Бiтпей қойды жарамыз...
Қатып қалды қасат боп
Iшiмдегi қара мұз.

Толық

Қарап көріңіз