Өлең, жыр, ақындар

Жабыққанда

  • 17.06.2022
  • 0
  • 0
  • 931
Мен кiретiн
Есiк қалмағандай.
Тiптi-сығалайтын! –
Тесiк қалмағандай.
Дүние – мен дегенде! –
Тұқшиып
Қымтанып алғандай.
Мен шығатын төбелер
Көктайғақ көк мұзға
Құрсанып алғандай.
Туым құлап,
Жыртылып қалғандай.
Телефонның тiлi
Қырқылып қалғандай.
Мен қазiр –
Иықтан! –
Жұлынған пагондаймын.
Iстен шығып –
Тұйыққа! –
Қуылған вагондаймын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қарсылық

  • 0
  • 0

Қимақ болып тiрлiгiмнiң пернесiн,
жұлмақ болып ертеңiмнiң пердесiн,
бiреулер жүр қара ниет тiлекпен
басамын деп ұлы Дала кеудесiн.

Толық

Түнгі тыныштық және махаббат

  • 0
  • 0

Қынға түскен дiрiлiндей қылыштың,
шiреп тартып сыңар iшек дыбысты
сай-саладан, аңғарлардан, өзектен
көлеңке боп көтерiлдi Тыныштық.

Толық

Оқиғалы өлең

  • 0
  • 0

Маңғыстаудың
Өңменіңнен өтетін
Ақ түтек
Үскірік бораны

Толық

Қарап көріңіз