Өлең, жыр, ақындар

Жабыққанда

  • 17.06.2022
  • 0
  • 0
  • 897
Мен кiретiн
Есiк қалмағандай.
Тiптi-сығалайтын! –
Тесiк қалмағандай.
Дүние – мен дегенде! –
Тұқшиып
Қымтанып алғандай.
Мен шығатын төбелер
Көктайғақ көк мұзға
Құрсанып алғандай.
Туым құлап,
Жыртылып қалғандай.
Телефонның тiлi
Қырқылып қалғандай.
Мен қазiр –
Иықтан! –
Жұлынған пагондаймын.
Iстен шығып –
Тұйыққа! –
Қуылған вагондаймын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күлкі күнінде

  • 0
  • 0

Күлкi күнi кiм күлкiсiн iркiген
бiрi түбiт,
бiрi түрпi кiрпiден.
Сықылықтап,

Толық

Бұлт жылады

  • 0
  • 0

Бұлт жылады.
Бауырын қара тасқа талқандап ап,
Қағып ап тамшыларды толғанды алап.
Кең дала айқыш-ұйқыш жолдарымен,

Толық

Бұл не пәле!

  • 0
  • 0

Жылаған сайын
Күлдім.
Күлген сайын
Жыладым.

Толық

Қарап көріңіз