Өлең, жыр, ақындар

Ұшыраған адамдай нақ бір сынға

  • 29.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1841
Ұшыраған адамдай нақ бір сынға
Жалтақтаймын,
Жұрт оны жақтырсын ба?!
Әрбір сөзді орнына ұялап жатпай,
Табиғаттың өзіндей лақтырсам ба?!
Шоршиын ба шортандай қармақ үзіп,
Еркеліктен асқан бір бар ма қызық?!
Құлайын ба асқардың ақ қары боп,
Ағайын ба өзендей арна бұзып?!
Неге менің, апыр-ай, жоқ міндерім?!
Керек кейде өлеңге екпін керім.
Везувий боп атылып,
Бір күнімнің
Қалсын ба екен астында көп күндерім!
Алау сөзден таңдай мен тіл өртеніп,
Ару-даңқ құшаққа кірер келіп.
Көтеретін жер ғана,
Халық қана,
Жасасам ба еліме бір еркелік?!
Қайтсем екен?!
Күлсем бе?
Түнерсем бе?
Қалмаған ба,
Қадыр-ау, жігер сенде?
Махаббаттан өртеніп,
Күлге айналып,
Шашып-шашып өзімді жіберсем бе?!
Мен емеспін ойлайтын пайданы арам.
Пайда қусаң,
Болады ой да қараң.
Шідерімді үзсем бе?
Үзер едім,
Шылбырымды сүйретіп қайда барам?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тілазар

  • 0
  • 1

– Тазалашы, мұз болған
Есік алды тайғанақ!
– Жата берсін, біз оған
Теуіп жүрміз сырғанақ! –

Толық

Есіңнен шықпас ойдан ба

  • 0
  • 0

Есіңнен шықпас ойдан ба,
Естінің сөзін қимайсың.
Жаңаны былай қойғанда,
Ескінің өзін қимайсың.

Толық

Бұлақ

  • 0
  • 0

Ойында жоқ құрдым кезбек, қаңғымақ,
Ойында жоқ кірпік ілмек, қалғымақ.
Қайдасың деп жасыл жайлау, жасыл бақ,
Ағады кеп, ағады кеп бал бұлақ.

Толық

Қарап көріңіз