Өлең, жыр, ақындар

Ұшыраған адамдай нақ бір сынға

  • 29.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1818
Ұшыраған адамдай нақ бір сынға
Жалтақтаймын,
Жұрт оны жақтырсын ба?!
Әрбір сөзді орнына ұялап жатпай,
Табиғаттың өзіндей лақтырсам ба?!
Шоршиын ба шортандай қармақ үзіп,
Еркеліктен асқан бір бар ма қызық?!
Құлайын ба асқардың ақ қары боп,
Ағайын ба өзендей арна бұзып?!
Неге менің, апыр-ай, жоқ міндерім?!
Керек кейде өлеңге екпін керім.
Везувий боп атылып,
Бір күнімнің
Қалсын ба екен астында көп күндерім!
Алау сөзден таңдай мен тіл өртеніп,
Ару-даңқ құшаққа кірер келіп.
Көтеретін жер ғана,
Халық қана,
Жасасам ба еліме бір еркелік?!
Қайтсем екен?!
Күлсем бе?
Түнерсем бе?
Қалмаған ба,
Қадыр-ау, жігер сенде?
Махаббаттан өртеніп,
Күлге айналып,
Шашып-шашып өзімді жіберсем бе?!
Мен емеспін ойлайтын пайданы арам.
Пайда қусаң,
Болады ой да қараң.
Шідерімді үзсем бе?
Үзер едім,
Шылбырымды сүйретіп қайда барам?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бегемоттың терісі

  • 0
  • 0

Бар досым да,
Әрине, бар қасым да.
Талай-талай түнедім жар басында,
Шыдамасқа шыдадым,

Толық

Мамыр мен тамыр

  • 0
  • 0

Мамыр жайлы мен білетін көп кітап.
Мықты болсаң,
Айтылмаған жоқты тап.
Өткен күзде кесіп алған еменнің

Толық

Адами арман

  • 0
  • 0

Қалмаса да соңымнан тасыр қайғың,
Қиындыққа ешқашан бас ұрмаймын.
Қызықпаймын түкке де,
Бірақ осы

Толық

Қарап көріңіз