Өлең, жыр, ақындар

Өлеңіммен кездесу

  • 24.06.2022
  • 0
  • 0
  • 412
Көшемен келе жатып
Бiр бұрышта
Өзiмнiң Өлеңiмдi көрдiм.
Жүзi өрт жалағандай
Қабарып кетiптi.
Көздерi түрмеден шыққандай
Аларып кетiптi.
Ендi бiр қозғалса –
Жүрегiмнiң қаны сiңген! –
Әрiптерi төгiлiп кетердей.
Буын-бунақтары
Тiгiстерiнен қақырап
Сөгiлiп кетердей.
Өлеңiм-ау, саған не болды?!
Ел туралы жыр едiң ғой,
Жер туралы жыр едiң ғой,
Сол ел мен жердiң
Қамын ойлап жылаған
Шер туралы жыр едiң ғой.
Саған не болды?
Жақындап ем
Өн бойы ширыққан
Назаға толып тұр екен.
Өн бойы булыққан
Азаға толып тұр екен.
Менi танымады.
Кенет тұла бойын
Сорғалап төгiлген
Қан басып кеттi.
Айналасында үйiрiлген
Құм мен күл,
От пен су,
Құйын мен найзағай
Бiр-бiрiмен арпалысып,
Арбасып кеттi.
Мынадай
Дүлей дүниеден
Өлеңiмдi құтқарғым кеп
Ұмтылдым.
Дариядағы
Сеңдей сөгiлiп,
Зiлзала кезiндегi
Жердей жыртылдым...
Құтқара алмадым.
Үйiрiлiп құтырған
Бiр құйын кеп
Өзiмдi ұшырып
Алып кеттi.
Бiр бұлт кеп
Найзағайымен
Менi қақ айырып
Жарып кеттi.
Көшеде жайрап жаттым...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Желді күнгі орман

  • 0
  • 0

Орман iшi – гуiлдеген! –
Сарынға толып кеттi.
Уiлдеген!
Ағынға толып кеттi.

Толық

Кісен

  • 0
  • 0

Көрсем оны бiр орнымда тұра алмай,
кетемiн ғой қазiр ендi сынардай...
Музейде ендi жатыр кiсен шынжырлы
екi басты шұбатылған жыландай.

Толық

Аңыз

  • 0
  • 0

Кең даламды кемiтiп
дедiң-ау сен: құла түз.
Тыңдатқызар елiтiп
құла түзде тұнып тұр

Толық

Қарап көріңіз