Өлең, жыр, ақындар

Сұрапыл жел

  • 25.06.2022
  • 0
  • 0
  • 453
Менiң жанымның
Ойран-ботқасын шығарып –
Сұрапыл! –
Жел соқты.
Оған қарсы тұруға
Дәрменi жетпеген –
Қуатым! –
Жер соқты.
Арман мен үмiттерiмнiң
Үстiне
Қара бұлттарын әкеп
Иiрiлiп соқты.
Жүрегiмнiң
Түпкiр-түкпiрлерiн тiмiскiлеп
Үйiрiлiп соқты.
Көңiлiмнiң көкжиегi
Дал-дұл болып
Жыртылып жатты.
Алқым-көмейiм
Желге тұншығып –
Сөйлей алмастан! –
Қылқынып жатты.
Сол сұрапыл желден
Өлеңiмнiң
Буын-бунақтары мен әрiптерi
Жемiстер құсап
Үсiп кеттi.
Әуен-әуезiмнiң
Ноталары
Бұрқыраған жапырақтар құсап
Ұшып кеттi...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Менің өлеңім

  • 0
  • 0

Бiреулер – өлеңнiң –
Ұйқасын кiрпiштей қалап.
Сылағын қаймақтай жалап,
Мұнтаздай етiп,

Толық

Мереке күнгі кеште

  • 0
  • 0

Шығайық, жаным, үйде ендi босқа қамалмай,
қайтайық шалқып жуынып жұмсақ самалға,
толқын да толқын адамдар қаптап ағылған
барайық үлкен алаңға.

Толық

Зорға iлiнiп тұр аспанда жұлдыздар

  • 0
  • 0

Зорға iлiнiп тұр аспанда жұлдыздар.
Өткiрленiп бара жатыр түнгi ызғар.
Үзiлiп-ақ кетердей боп дiрiлдеп
зорға iлiнiп тұр аспанда жұлдыздар.

Толық

Қарап көріңіз