Өлең, жыр, ақындар

Сұрапыл жел

  • 25.06.2022
  • 0
  • 0
  • 422
Менiң жанымның
Ойран-ботқасын шығарып –
Сұрапыл! –
Жел соқты.
Оған қарсы тұруға
Дәрменi жетпеген –
Қуатым! –
Жер соқты.
Арман мен үмiттерiмнiң
Үстiне
Қара бұлттарын әкеп
Иiрiлiп соқты.
Жүрегiмнiң
Түпкiр-түкпiрлерiн тiмiскiлеп
Үйiрiлiп соқты.
Көңiлiмнiң көкжиегi
Дал-дұл болып
Жыртылып жатты.
Алқым-көмейiм
Желге тұншығып –
Сөйлей алмастан! –
Қылқынып жатты.
Сол сұрапыл желден
Өлеңiмнiң
Буын-бунақтары мен әрiптерi
Жемiстер құсап
Үсiп кеттi.
Әуен-әуезiмнiң
Ноталары
Бұрқыраған жапырақтар құсап
Ұшып кеттi...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ішінде жыланы бар адам

  • 0
  • 0

Қауiп пенен қатер жатқан күшiнде,
зымияндық, сұмдық жатқан iсiнде, –
тойымы жоқ, қойымы жоқ ғұмыры
адам көрдiм жыланы бар iшiнде.

Толық

Тоналу

  • 0
  • 0

Ешкiм әлi тоналған жоқ дәл мендей.
Бiттiм әбден,
дiңкем құрып өлердей.
Арғы-бергi дүниеде,

Толық

Торығу

  • 0
  • 0

Қыздарымның
Аярлығын көрген
Қос көзiм
Неге ағып кетпей тұр?!

Толық

Қарап көріңіз