Өлең, жыр, ақындар

Сұрапыл жел

  • 25.06.2022
  • 0
  • 0
  • 528
Менiң жанымның
Ойран-ботқасын шығарып –
Сұрапыл! –
Жел соқты.
Оған қарсы тұруға
Дәрменi жетпеген –
Қуатым! –
Жер соқты.
Арман мен үмiттерiмнiң
Үстiне
Қара бұлттарын әкеп
Иiрiлiп соқты.
Жүрегiмнiң
Түпкiр-түкпiрлерiн тiмiскiлеп
Үйiрiлiп соқты.
Көңiлiмнiң көкжиегi
Дал-дұл болып
Жыртылып жатты.
Алқым-көмейiм
Желге тұншығып –
Сөйлей алмастан! –
Қылқынып жатты.
Сол сұрапыл желден
Өлеңiмнiң
Буын-бунақтары мен әрiптерi
Жемiстер құсап
Үсiп кеттi.
Әуен-әуезiмнiң
Ноталары
Бұрқыраған жапырақтар құсап
Ұшып кеттi...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көкiрекке сыймай бұрқап толғанды

  • 0
  • 0

Көкiрекке сыймай бұрқап толғанды
образ, ой боп табысып —
ақтарып бәрiн сөйлеген
өзеннiң, көлдiң, орманның

Толық

Шырақ

  • 0
  • 0

Осы бір құбылысқа
Ежелден қанықпын:
Жанымның
Алыс бір түкпірінде —

Толық

Көршілерім

  • 0
  • 0

Ертеректе
Каспиймен көрші болдым.
Енді қазір
Алатаумен көршімін.

Толық

Қарап көріңіз