Өлең, жыр, ақындар

Сұрапыл жел

  • 25.06.2022
  • 0
  • 0
  • 495
Менiң жанымның
Ойран-ботқасын шығарып –
Сұрапыл! –
Жел соқты.
Оған қарсы тұруға
Дәрменi жетпеген –
Қуатым! –
Жер соқты.
Арман мен үмiттерiмнiң
Үстiне
Қара бұлттарын әкеп
Иiрiлiп соқты.
Жүрегiмнiң
Түпкiр-түкпiрлерiн тiмiскiлеп
Үйiрiлiп соқты.
Көңiлiмнiң көкжиегi
Дал-дұл болып
Жыртылып жатты.
Алқым-көмейiм
Желге тұншығып –
Сөйлей алмастан! –
Қылқынып жатты.
Сол сұрапыл желден
Өлеңiмнiң
Буын-бунақтары мен әрiптерi
Жемiстер құсап
Үсiп кеттi.
Әуен-әуезiмнiң
Ноталары
Бұрқыраған жапырақтар құсап
Ұшып кеттi...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Астамға

  • 0
  • 0

Жұрт жемегендi жеп,
Жұрт iшпегендi iшкендей;
Аллатағаланың
Кiндiгiнен

Толық

Құрғақшылық

  • 0
  • 0

Шалқып ағатын өзендерiм
Тартыла-тартыла
Инедей болып қалды.
Оқалы шапандай

Толық

Өлара шақ

  • 0
  • 0

Өлара шақ
Менiмен – әлi де –
Алысамын деп тұр.
Дүние,

Толық

Қарап көріңіз