Өлең, жыр, ақындар

Алматы. Тұман. Жаңбыр мен жел

  • 25.06.2022
  • 0
  • 0
  • 510
Табиғат
Бу қазанының
Қақпағын ашып тастаған ба?—
Алматының үстін
Тұман басыпты.
(Менің де жанымды
Сол тұмандай қап- қалың
Күдік пен күмән басыпты)
Дәл қазір Алматыға
Аңлап басып, жөндеп кір...
Үйлер мен ағаштар
Ақ бу ішінде
Моншаға түсіп
Ағыл- тегіл
Терлеп тұр...
Қатал уақыттың
Қаншама
Күдік пен күмәнін
Көрген Алматы;
Қатал уақыттың
Қаншама
Тұманын көрген Алматы
Кенеттен
Моншадан шыға кеп,
Көзімді арбап
Құлпырып тұрды,–
Аспанның жаңбырына жуынып,
Даламның желімен—рахаттанып!—
Сүртініп тұрды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Соңғы сөз алдындағы соңғы сөз

  • 0
  • 0

Майы таусылған шамдай боп
Сөнiп барамын.
Иесiз қалған тамдай боп
Шөгiп барамын.

Толық

Зейнолла Қабдолов

  • 0
  • 0

Ұқсамайтын бiр күнiне бiр күнi,
есiне алып отыратын iлкiнi,
осы бiр жан үйiнде де, түзде де
сөз өсiрiп, сөз баптайды күн-түнi.

Толық

Бұлт-қатер

  • 0
  • 0

Көзiмдi сап биiк пенен тереңге,
қолымды мен созған кезде әлемге,
күйе-сынды түндей қара бұлт кеп
үйiрiлiп тұрып алды төбемде.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар