Көктемгі сурет
- 0
- 0
Аспанымды –
Жүндей қопсыған –
Қара бұлттар
Қамап жатты.
Күздегі желді күнгі қара жаңбыр
Жын мененПері соққандай
Неткен
Дүлейлі шабыт бұл!—
Қарсы бетімнен
Желмен ұйтқыған
Қап-қара жаңбыр
Жауып тұр.
Айнала тіршілік
Бүк түсіп
Есінен таныпты, –
Мойынын ішіне тығып,
Бейшара хал кешіп
Бүрісіп қалыпты.
Әне бір ағаш
Жұлым-жұлым
Тұлдыр етегі –
Жаурап тоңған
Қайыршы секілді
Дір-дір етеді.
Үдеген сайын үдеріп
Сатырлап құтыруын-ай!
Мына жаңбырдың
Долы әйелдің қолындағы
Сояу-сояу
Сулы сыпырғыш құсап
Лас қаланы
Шуылдап сыпыруын-ай!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Сынақ полигоны
- 0
- 0
Астан-кестен болып iшкi әлемiм,
отыр едiм ойлап тiрлiк өлеңiн
көктен бе әлде,
жерден бе әлде –
Әбдіраштың Жарасқаны
- 0
- 0
Жарасқаным, дара тұлғам,
Сенде сезiм, ой шыныққан.
Бiлем сенiң
Жаратылған
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі