Қарағандының қаралы күнінде жазылған өлең
Азаматтарынан айрылған
Алып Қарағанды
Қаралы!
Қайғы ішіп, қан жылаған
Жаны жаралы!
Қаралы!
Қайғылы хабарды естігенде
Онсыз да
Төгілген гептилден
Тұла бойы жара- жара
Алып Сарыарқа
Кепкен терідей жиырылып
Түршігіп бара жатты.
Аспандағы
Жалба- жұлба бұлттар
Өн бойынан жас сорғалап
Аһ ұрып
Күрсініп бара жатты.
Жұлын- жүйкеңді
Үзіп- жіберердей
Сиреналардың күңренуін-ай.
(Осындай қаралы күндерде де
Әлдекімдердің
Бірде олай,
Бірде былай деп құбылып
Түрленуін-ай.)
Батыс жақ
Күннің шапағынан—
Қып- қызыл! –
Қан ішіп алғандай.
Шойын жолдардағы
Шпалдардың
Май менен көмір сіңген тістері—
Ашылмастай боп! –
Жер тістеп
Қарысып қалғандай.
Мына қайғыны
Көтере алмастан
Көшелердегі
Бағана біткен
Бірін- бірі жетектеп,
Бірін- бірі
Сүйреп келе жатқандай.
Боздап жылаған пойыздар—
Қарағандының
Көмірін емес, –
Қарағандының қайғысын
Тиеп келе жатқандай...
- Ахмет Байтұрсынұлы
- Әлихан Бөкейханов
- Мұстафа Шоқай
- Шоқан Уәлиханов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі