Өлең, жыр, ақындар

Бұлтпен соқтығысқанда

  • 25.06.2022
  • 0
  • 0
  • 328
Мен кенеттен
Алатаудың басында
Қап- қара бұлтпен
Соқтығысып қалғаным.
Адам айтқысыз
Алапат болды.
Мен де жарақат алдым,
Бұлт та жарақат алды.
Соқтығыстың
Қатты болғаны сонша
Қара бұлттардың—
Найзағайлардан! –
Қақырап! –
Жарылып кеткені.
Дүниенің
Қағынып кеткені...
Сол- сол екен
Найзағайларың
Жарқ- жұрқ еткен
Жай болып
Жерге түсті.
Жалба- жұлбасы шығып
Жыртылған бұлттарың
Шыңдарды
Өрлеп ұшты.
Сол бұлттарды
Ұшына іліп алған
Алып шыңдарым
Кеудесін керіп
Асып қарады.
Жай түсіп
Жанып жатқан
Емен, қарағайлар
Алау- далау боп—
Дүниеден безініп—
Далаға қарай
Қашып барады!
Бұлтпен
Соқтығыспауым керек еді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арманды өкініш жыры

  • 0
  • 0

Жаңа сойылған еттей боп
Қып-қызыл күннiң
Батқанын көргенде;
Көктегi жұлдыздардың

Толық

Бекет ата басында

  • 0
  • 0

Астасатын Үстірттің қиырымен,
Басталатын алып ой бүйірінен.
Бекет Ата басында арқар деген
Үйірімен жүреді, үйірімен.

Толық

Тымық кеш

  • 0
  • 0

Тып-тынық кеш.
Ұйып тұр заңғар аспан
бәсең тартып дауыс та ән толастар.
Алып шамдар секiлдi бозарады,

Толық

Қарап көріңіз