Өлең, жыр, ақындар

Фантазия

  • 26.06.2022
  • 0
  • 0
  • 471
Күн ыстық еді.
Алатауға барып
Бір арқа бұлтты
Алып кеп
Балконымның үстіне
Іліп қойдым.
Сендердің енді
Керектерің жоқ деп
Перделердің бәрін
Түріп қойдым.
Тамаша!
Сол бір бұлтты
Көрген біреулер
Пұшайман болып
Қорынып өтеді.
(Біліп жатам:
Таңалакеуімде
Аппақ періштелер
Сол бір бұлтқа
Асыр сап
Шомылып кетеді.)
Асты- үстімдегі
Бейсенбай,
Сейсенбайлар мәз болады.
Тіпті сол бұлтқа
Көл деп ойлап қала ма? –
Кейбір кездері
Аққу мен қаз қонады...
Қандай керемет:
Сол бір бұлт
Шырпыдай ғана
Жасын- найзағайларын
Ауық- ауық
Жағып тұрады.
Сонан соң оны—
Қолыммен! –
Жайлап қана
Сілкіп қалсам
Сіркіреп
Жауып тұрады...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Махаббатқа естелік

  • 0
  • 0

Әлi есiмде сол көктемнiң сол түнi
нөсер шуы,
найзағайлар жарқылы.
Көз алдымда сол түндi

Толық

Күлкі күнінде

  • 0
  • 0

Күлкi күнi кiм күлкiсiн iркiген
бiрi түбiт,
бiрi түрпi кiрпiден.
Сықылықтап,

Толық

Мерез

  • 0
  • 0

Мына жанның
Қара темірдей сірескен
Жұлынын-ай.
Күн нұры түскенде —

Толық

Қарап көріңіз