Өлең, жыр, ақындар

Фантазия

  • 26.06.2022
  • 0
  • 0
  • 600
Күн ыстық еді.
Алатауға барып
Бір арқа бұлтты
Алып кеп
Балконымның үстіне
Іліп қойдым.
Сендердің енді
Керектерің жоқ деп
Перделердің бәрін
Түріп қойдым.
Тамаша!
Сол бір бұлтты
Көрген біреулер
Пұшайман болып
Қорынып өтеді.
(Біліп жатам:
Таңалакеуімде
Аппақ періштелер
Сол бір бұлтқа
Асыр сап
Шомылып кетеді.)
Асты- үстімдегі
Бейсенбай,
Сейсенбайлар мәз болады.
Тіпті сол бұлтқа
Көл деп ойлап қала ма? –
Кейбір кездері
Аққу мен қаз қонады...
Қандай керемет:
Сол бір бұлт
Шырпыдай ғана
Жасын- найзағайларын
Ауық- ауық
Жағып тұрады.
Сонан соң оны—
Қолыммен! –
Жайлап қана
Сілкіп қалсам
Сіркіреп
Жауып тұрады...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шағын естелік

  • 0
  • 0

Сонау бір жастық жылдары
Ашудың уын,
Ызаның суын ішкенде;
Бір қазақты жұдырығыммен

Толық

Мен құйттаймын

  • 0
  • 0

Мен құйттаймын,
Ерiк берiп сабырға
биiксiң деп, алыпсың деп жаңылма.
Қиыршық тас,

Толық

Жол табу

  • 0
  • 0

Iшiн құрт жеп дәнсiз қалған жаңғақтай,
салмағы жоқ желдi күнгi қаңбақтай, –
қиындықтың шырмауынан шығарар
отырасың кейбiр кезде жол таппай.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар