Өлең, жыр, ақындар

Түйсік жыры

  • 26.06.2022
  • 0
  • 0
  • 466
Түн іші.
Көктегі Ай
Маған қарады.
Мен Айға қарадым.
Тылсым бір күштен
Алабұртып барамын.
Аспанға ілінген
Шам-шырақ бұл.
Сол шамнан—
Көзге көрінбей—
Күміс сәулелер
Жаныма тамшылап тұр.
... Бір кезде біреу
Байғыздай баж етіп
Шамыңды сындырам деп
Аспанға тас лақтырды.
Сонысымен
Сүртілген терезедей
Жарқырап тұрған
Менің жанымды
Сатпақ қылды.
Тап-таза дүние
Әп-сәтте бүлінді.
Көлеңкелер көлбеңдеп.
Елес біткен
Ербеңдеп жүгірді...
Өкініш, өксіктен
Өртеніп барамын...
Түкке де түсінбей
Көктегі Айым
Тағы да
Маған қарады.
Мен жерге қарадым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көштер

  • 0
  • 0

Өртеп күнi қақтаған
күңiрентiп даланы,
азаматын жоқтаған
көштер өткен қаралы!

Толық

Күн батарда

  • 0
  • 0

Дамылдаған арқасынан жүк түсiп
жатыр төбе, дөңес, жота бүк түсiп.
...Батып бара жатқан күннiң астынан
реактивтi самолеттер шықты ұшып.

Толық

Жер шары

  • 0
  • 0

Сенi бiз
Анамыз деймiз.
Сен үшiн
Күйемiз, жанамыз деймiз.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар