Өлең, жыр, ақындар

Астана қысы

  • 29.06.2022
  • 0
  • 0
  • 556
Түкірген түкірігің
Қара жерге
Мұз боп тұсетін,
Суықтан бетің
Асқабақтай боп
Домбығып ісетін,
Ашық қалған құлағың
Тоттанған қаңылтырдай
Қаудырлап үсетін
Мына суықтың
Сұрапылын-ай!
Ұйтқыған боранның
Бетіңді оңға бұрсаң
Оң жақтан,
Солға бұрсаң
Сол жақтан,
Бүкшисең —
Жердің астынан
Суырылып ұратынын-ай.
Айналаң түгел
Үйіріліп
Ұйтқып тұр —
Шайтан-бәлелердің
Жын салғанындай.
Апыр-ай,
Мына сукықтың
Дүние тірлікті
Темір торлардай
Құрсаулауын-ай.
Суықтан
Құмдай боп кеуіп қалған
Ақ қарды бассаң —
Аш адамның
Кепкен нан шайнағанындай
Қаршылдауын-ай.
Ағаш біткеннің
Тұла бойларына
Діріл кіріп
Қалшылдауын-ай.
Мына суңықтан
Есім адасты–-ау:
Етегі алау-далау
Боранға оранып
Жатқым келеді;
Бәрінен бұрын,
Желең киінген
Ескерткіштердің үстіне —
Біреуінен басқасына —
Тоңып қалды-ау деп
Тон апарып
Жапқым келеді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақындардың жарлары

  • 0
  • 0

Түспестен биiк өреден
аппақ боп тұрар арманы,
төзiмдiсiңдер не деген
ақындардың жарлары.

Толық

Қауіп

  • 0
  • 0

Сөздер айтып тiкенектi, түрпiлi
жинап былай қойдық бiздер күлкiнi.
Жаман болып бара жатыр арамыз
соқтығысып қалармыз-ау бiр күнi.

Толық

Бояулар құпиясы

  • 0
  • 0

Даңқы әлем шарлаған
Құндылық боп, қымбат боп, –
Ойды, көздi арбаған
Тұр мұнара жұмақ боп.

Толық

Қарап көріңіз