Өлең, жыр, ақындар

Сұрғылттау күзгі мезгілде

  • 10.07.2022
  • 0
  • 0
  • 500
Сұрғылттау күзгі мезгілде
Томсарыңқы тынық түн,—
Сұр бұлттау сонау бір кезде
Сарғылттау құмда туыппын.
Құмға жалғас жарқырап
Жатыр сұлу Ақ Жайық!
Суреті көктен қалтырап
Суында жүзген ай жарық.
Көзге ілді кім ол шақта
Мен түгіл, әке-шешемді,
Таң атты, тұрды ел сапқа,
Көтердім мен де еңсемді.
Елмен бірге есейдім
Таңынан өмір нұр жағып,
Осыған мәңгі мен сендім,
Жайнады жер де гүл жарып.
Шырқап ұшар құстайын
Қомдап қауырсынымды,
Көрсеттің маған жастайын,
Өмірім, биік шыңыңды.
Бұл жақсы өмір шыңының
Асқан дауылпазындай
Қуатын ақын жырының —
Ленин — әлем жазындай.
Шыңынан қарап өмірдің —
Десе, елім: мені ақын,
Таңынан туған елімнің
Көтерілді қанатым!

1958



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Эммаға

  • 0
  • 0

Аруым, – айрылысар жетті кезің
Амалсыз қоштасуға сүйгеніңмен,
Ұйқы жоқ жатар енді балқып сезім,
Ылажсыз сезілер мұң реңіңнен.

Толық

Өлеңмен қойдым қолымды

  • 0
  • 0

Біледі майдан не екенін,—
Соғысты көрген біздің ел,
Соғысты сүймейді мекенім
Сүйеді бейбіт кезін ел.

Толық

Ғаббасқа

  • 0
  • 0

Ұялшақтың белгісі
Ақылды боп өскені,
О да халық үлгісі
Халық нені кешпеді

Толық

Қарап көріңіз