Өлең, жыр, ақындар

Сұрғылттау күзгі мезгілде

  • 10.07.2022
  • 0
  • 0
  • 402
Сұрғылттау күзгі мезгілде
Томсарыңқы тынық түн,—
Сұр бұлттау сонау бір кезде
Сарғылттау құмда туыппын.
Құмға жалғас жарқырап
Жатыр сұлу Ақ Жайық!
Суреті көктен қалтырап
Суында жүзген ай жарық.
Көзге ілді кім ол шақта
Мен түгіл, әке-шешемді,
Таң атты, тұрды ел сапқа,
Көтердім мен де еңсемді.
Елмен бірге есейдім
Таңынан өмір нұр жағып,
Осыған мәңгі мен сендім,
Жайнады жер де гүл жарып.
Шырқап ұшар құстайын
Қомдап қауырсынымды,
Көрсеттің маған жастайын,
Өмірім, биік шыңыңды.
Бұл жақсы өмір шыңының
Асқан дауылпазындай
Қуатын ақын жырының —
Ленин — әлем жазындай.
Шыңынан қарап өмірдің —
Десе, елім: мені ақын,
Таңынан туған елімнің
Көтерілді қанатым!

1958



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жердің алтын астауы

  • 0
  • 0

Бұлт емшегін, саудырғандай жебелеп,
Көктем ылғи көктен жаңбыр себелеп,
Жер төсіне төкпепті бір бекерге,
Ақ тамшыдан күміс шеге шегелеп!..

Толық

Өтірік сүю жанға қас

  • 0
  • 0

Сынық қанат көбелектей
Отқа қалай күйермін,
Жаны елгезек ебелектей
Қызды қалай сүйермін?

Толық

Ақын көрінісі

  • 0
  • 0

Сырласып ақын өзімен,
Көз жіберіп қырға алыс,
Қыр суретін сезінген
Жолдама берді жырға алыс...

Толық

Қарап көріңіз