Өлең, жыр, ақындар

Алтын көз

  • 10.07.2022
  • 0
  • 0
  • 725
Тепсініп толқындарды толқын қағып,
Теңселіп теңіз беті тұр толғанып,
Мартеннің қазанында балқып ағып
Қайнаған көк құрыштай бұрқыл қағып!
Толқындар жарға шашып ақ моншағын,
Күткен кез кештің күрең от құшағын, –
Ал қызыл Алматының апортындай, –
Мен көрдім, өртеніп күн батқан шағын:
Аспанның күні ақ жалын оттай шалқып,
Қып-қызыл кешкі арайға нарттай балқып,
Дөңгелек, көктің бейне, – алтын көзі
Ағып кеп көк теңізге кетті батып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сөз зергер

  • 0
  • 0

Өлеңнің биік көгінде,
Шалқая бейне туған ай, –
Кең даламның төрінде,
Жаны ақын туды Абай.

Толық

Қандай ұяң едің, қандай тіл алғыш

  • 0
  • 0

Қандай ұяң едің, қандай алғыш тіл,
Қуанушы ең құлы да оның болуға,
Не болса да оған тіпті бәрі бір,
Жаны салқын, жабырқаңқы ед налуда.

Толық

Жолбарыс терісін жамылған батыр

  • 0
  • 0

Бір батырды көрді ғажап басында өзен жиегінің,
Атын ұстап, арыстандай тұрған тұлға, реңінің,
Қаруын ер қасына ілген, айшық інжу жүгенінің,
Кө жасы оның, қанды бетін жуған, шерлі жүрегінің.

Толық

Қарап көріңіз