Өлең, жыр, ақындар

Қодар күліп тұр

  • 10.07.2022
  • 0
  • 0
  • 653
Таң азаннан талпынып,
Еркелеп, ойнап дыңылдап.
Көк майсада бір адам
Пішен шауып зырылдап.
Құлаштап талмай сілтейді,
Сілтесе орақ шыңылдап,
Жалтылдап жылжып кетеді,
Шөп астында сырылдап;
Төңкерілген жапырлап,
Жығылып тепсең суылдап.
Мамығы мамық майысқан,
Шапқандайсың қызығып.
Өткір орақ сыпырады,
Ұстарадай жүзі іліп:
Орақшының еттері
Бөлек-бөлек үзіліп,
Шапқан жердің шалғысы
Сымдай болып сызылып.
Көгенделген қозыдай,
Көпені жатыр тізіліп.
— Бұл кім?
— Бұл ма? Қодар-құл,
Құрышты қуат қол күші.
Байдың қыстау, тепсеңін
Үлеске алып, онды ісі.
Күшікбайдың тепсеңі
Шауып жатқан «нормысы»
Мамығы майда оралған
Жердің бір шүйгін жондысы.
Таңдаулы жер алдымен
Кедейлерге тиіп тұр.
Шұрайлы жерді жалшы алып,
Амалы байдың құрып тұр.
Үкімет өзін жақтайды,
Батырақ бәрін біліп тұр.
Екі езуі құлақта
Миықтан Қодар күліп тұр.

1927



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Октябрьдің немересі

  • 0
  • 0

Нық құйылған шын құрыштан
Біздің өмір керегесі.
Қуан, мәңгі бақыт құшқан,
Октябрьдің немересі.

Толық

Қызыл алаң

  • 0
  • 0

Көрікті менің Москвам!
Ғажайып Қызыл алаңы!
Өзіңнен ғана, астанам,
Туған ел тыныс алады.

Толық

Аспандай кең ашылған

  • 0
  • 0

Күлім көз көктен жарық етіп,
Жайғанда қанат жадырап,
Қар әр жерден жалт етіп,
Суға айналды жамырап...

Толық

Қарап көріңіз