Өлең, жыр, ақындар

Көктем

  • 12.07.2022
  • 0
  • 0
  • 420
Көзін қадап көкте күн
Қараса, қарды ерітіп,
Туыпты айы көктемнің,
Жан иесін сергітіп.
Қыста қатқан көлдердің
Мұз көйлегі жыртылып,
Сең жүзгенін мен көрдім,
Толқынды теуіп бұлқынып.
Тарғыл тартып тау басы,
Қарды қағып, буланып,
Ашылғандай арнасы,
Сай-саладан су ағып,—
Қар астында сарсылып,
Күн сағынған қара жер.
Денесі буға малшынып,
Тесін керген дала, өр...
Қарсыз қырды аңсаған
Өріске шығып мал - дағы,
Жүзі жарқын барша адам
Жадыраңқы жан-жағы.
Нұр ойнап мөлдір көзінде
Мектептегі баланың,
Бітеді деп аз күнде
Қуанады сабағын.
Жанданған дала, ой мен қыр
Көңілді колхоз ауылым,
Жорытқан таңнан трактор,
Тілімдеп жердің сауырын.

1948



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қырдағы жолда

  • 0
  • 0

Үй сыртында бұлқынып
Әне пар ат жегілді,—
Арбаға ақын отырып
Кетті. Алда жол керілді...

Толық

Сүт өзені

  • 0
  • 0

Жазғытұры сайлардан
Гүрілдеп өзен аққандай,
Сиырлар тұрған сарайдан
Бір үн шығып жатқандай —

Толық

Ит жүгіртіп аң аулау

  • 0
  • 0

Байдың бақташы әне бағып жүр,
Кейде, есінеп, тоқылдағын қағып жүр.
Күздің желі лебін мұңайып жай есілген,
Кек пен қиыр қырға күңгірт түсірген.

Толық

Қарап көріңіз