Өлең, жыр, ақындар

Көктем

  • 12.07.2022
  • 0
  • 0
  • 427
Көзін қадап көкте күн
Қараса, қарды ерітіп,
Туыпты айы көктемнің,
Жан иесін сергітіп.
Қыста қатқан көлдердің
Мұз көйлегі жыртылып,
Сең жүзгенін мен көрдім,
Толқынды теуіп бұлқынып.
Тарғыл тартып тау басы,
Қарды қағып, буланып,
Ашылғандай арнасы,
Сай-саладан су ағып,—
Қар астында сарсылып,
Күн сағынған қара жер.
Денесі буға малшынып,
Тесін керген дала, өр...
Қарсыз қырды аңсаған
Өріске шығып мал - дағы,
Жүзі жарқын барша адам
Жадыраңқы жан-жағы.
Нұр ойнап мөлдір көзінде
Мектептегі баланың,
Бітеді деп аз күнде
Қуанады сабағын.
Жанданған дала, ой мен қыр
Көңілді колхоз ауылым,
Жорытқан таңнан трактор,
Тілімдеп жердің сауырын.

1948



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қақса бұлбұл таңдайын

  • 0
  • 0

Дала шешіп ақ тонын
Тау бүйірі бу атып,
Бұлақ толқын атқанын
Көрсең шыңнан құлатып, –

Толық

Жолдар

  • 0
  • 0

Жолдар, жолдар мені туған елімнен
Айырдың сен, қалды алыс басқан із.
Жетер енді, ұзақ қонақ болдым мен,
Қазір үйге қайта апарып тастаңыз.

Толық

Максим Горькийге

  • 0
  • 0

Сұңқардай түлеп ұшып өзі таңнан,
Сұлу сөз шам-шырағы болып жанған.
Жаныңның жарығында жұлдыз ойнап,
Бұлбұл ең қаламыңмен қанаттанған.

Толық

Қарап көріңіз