Өлең, жыр, ақындар

Аяулы менің ауылым

  • 17.09.2021
  • 0
  • 2
  • 930
Жанымның жайып желкенін,
Гүл едім, өскен төсіңде.
Ауылым!
Ғажап ертегім,
Жаңғырдың бүгін есімде.
Қалаға барар қара жол,
Несіне арман болды екен?
Жүректі баурап алады ол
Аяулы ауыл – сол мекен.
Түсінер дейсің енді кім,
Қанығар мендік жайға кім?
Сағынып жүрмін мен бүгін,
Ауылдың қайран айранын.
Ауар ма, бастан, енді ақпан,
Кетер ме менен, қусам мұң?
Жел соқса, ауыл, сен жақтан,
Сезілер иісі жусанның.
Жел тарап кекіл, бұрымды,
Түлеген сенен аз ба адам?!
Өзіңнен алған жырымды,
Қалаға бұлдап мәз болам.
Кез болдым долы дауылға,
Алда ма әлі көресім?
Рухым қалған ауылда,
Қалада жүрген - өңешім.
...Түсімнен таптым тоятты,
Жазира-жайлау, тау іші.
Ұйқымнан мені оятты,
Шыңғырған құлын дауысы...



Пікірлер (2)

Қанатбек

Керемет !.

Қанатбек

Көптің көкейіндегі ауылға деген сағынышты оятты, ойың ұшқыр,-алымды, қаламың қарымды болсын !.

Пікір қалдырыңыз

Аққала

  • 0
  • 0

Балалық шақ.
Қуаныштан шаттана,
Аппақ қардан жасаушы едім аққала.
Қардан да аппақ көңілі бар балаға,

Толық

Сол сәтте мен бақытпен түйіскен ем

  • 0
  • 0

Телефоның сөнулі, үн қатпайды,
Мазалайды мені бір жұмбақ қайғы.
Сөнбеді ме сезімің маған деген?
Көгершіндей...

Толық

Айтылмаған сырым қалды...

  • 0
  • 0

Ұйқымды түн ұрлады,
Шаттығымды мұң ұрлады.
Жазымды қыс ұрлады,
Назымды сұс ұрлады.

Толық

Қарап көріңіз