Өлең, жыр, ақындар

Аяулы менің ауылым

  • 17.09.2021
  • 0
  • 2
  • 832
Жанымның жайып желкенін,
Гүл едім, өскен төсіңде.
Ауылым!
Ғажап ертегім,
Жаңғырдың бүгін есімде.
Қалаға барар қара жол,
Несіне арман болды екен?
Жүректі баурап алады ол
Аяулы ауыл – сол мекен.
Түсінер дейсің енді кім,
Қанығар мендік жайға кім?
Сағынып жүрмін мен бүгін,
Ауылдың қайран айранын.
Ауар ма, бастан, енді ақпан,
Кетер ме менен, қусам мұң?
Жел соқса, ауыл, сен жақтан,
Сезілер иісі жусанның.
Жел тарап кекіл, бұрымды,
Түлеген сенен аз ба адам?!
Өзіңнен алған жырымды,
Қалаға бұлдап мәз болам.
Кез болдым долы дауылға,
Алда ма әлі көресім?
Рухым қалған ауылда,
Қалада жүрген - өңешім.
...Түсімнен таптым тоятты,
Жазира-жайлау, тау іші.
Ұйқымнан мені оятты,
Шыңғырған құлын дауысы...



Пікірлер (2)

Қанатбек

Керемет !.

Қанатбек

Көптің көкейіндегі ауылға деген сағынышты оятты, ойың ұшқыр,-алымды, қаламың қарымды болсын !.

Пікір қалдырыңыз

М. Жұмабаевтың «Жүсіп хан» дастанын оқығаннан кейінгі ой

  • 0
  • 0

Жаратқаным!
Берші маған – мүмкіндік,
Құдірет бер бір күндік.
Сонда бұлттан ашар едім аспанды,

Толық

Бәрі де махаббаттан басталады

  • 0
  • 0

Бұзылып қара сөздің тас-қамалы,
Барлығы махаббаттан басталады!
Барлығы махаббаттан басталады:
Гүлдің көзі, баланың жанары да,

Толық

Туған жер, туған ауыл

  • 0
  • 0

Сағынып қалған екем,
Қанатым сағыныштан талған екен.
Туған жер!
Маңдайымнан сүйші менің,

Толық

Қарап көріңіз