Өлең, жыр, ақындар

Туған жер, туған ауыл

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 639
Сағынып қалған екем,
Қанатым сағыныштан талған екен.
Туған жер!
Маңдайымнан сүйші менің,
Еркеңді құшағыңа ал да бекем!
Сен барда ауылы алыс күшті алаңның,
Ауылым!
Сенде қанат ұштағанмын.
Өлеңнің өзеніне желкен құрған,
Арманын құш балаңның!
Тағдырым тұншықтырып сыз демімен,
Көктемнен өте шығып, күзге кіргем.
Төсіңнен іздейінші, туған жерім,
Бақытты бала шақтың іздерін мен.
Мендегі мұңнын атын тұсадың да,
Кеудемді толтырдың сен күш-ағынға.
Құдай-ау!
Қайда кеткен кісілігім,
Балаға айналдым мен құшағыңда.
Ауылым, аспаның да бөлек екен,
Таудағы тастарың да бөлек екен.
Туған жер!
Саған деген қарызымды,
Жырыммен төлеп өтем!..
Қиялын құлатпаған күзгі дауыл,
Айналдым ниетіңнен, ізгі бауыр.
... Жыр іздеп өзге жақтан неғып жүргем,
Өлеңнің өзегі екен біздің ауыл!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жел ұшырып кетті ме?

  • 0
  • 0

Жанды ауыртып, қайтқан құстың тізбегі,
Жаным менің бір бейнені іздеді.
Жаз мінезді жайраңдаған көңілді,
Басады кеп күз лебі.

Толық

Киіктің монологы

  • 0
  • 0

Адамзат, жанарыңа сыйып-күліп,
Жалғанның жайын жүр ем, жиі ұқтырып.
Азғындап кете ме деп, адам қылсам,
Құдайым жаратыпты киік қылып.

Толық

Хат

  • 0
  • 0

Сен боп басы – биіктің,
Сезіміңе ұйыппын.
Қашықтасың қазір сен,
Халің қалай, сүйіктім?

Толық

Қарап көріңіз