Өлең, жыр, ақындар

Ұйғыннан

  • 21.07.2022
  • 0
  • 0
  • 509
ЖҮРЕК ТОЛҚЫНДАРЫ

Толқынды кәрі тарих ізінен мен
Қанға ұқсас қызыл гүл, шешек тердім.
Шабыт алып қыз көктем жүзінен мен
Жаздым жыр. Бар асылымды елге бердім.
Таң арайы қызарып, түрленгенде
Жан бұрқанып, ой-қырды жүрді аралап.
Жаңарып ел өмірі гүлденгенде,
Қайғы, мұң, қасіретті еттім талақ.
Таң қанатын жазғанда нарттай жайнап,
Толды көңіл: нәзік ән, тәтті күйге.
Таң жырын құбылтқанда бұлбұл сайрап,
Мақпалдай қызыл гүлден тақтым түйме.
Өшіріп азап үнін толқын шуы,
Шалқырын жаңа өмірдің білгенмін мен.
Жеңістің желбіреген қызыл туы
Алдында тәжім ғып бас игенмін мен.
Күлгенде үміт. Келешек тағдырымды
Көктен емес, іздедім туған жерден.
Ұмыттым мен жоқшылық өткен күнді,
Күттім мен қуанышты жаңа өмірден.
Жолыма егіліп гүл бүгін нұрдан,
Көңілім қуанышқа отыр толып.
Келмейді көк теңіздер жұлығымнан,
Қайғыны шел далаға кеттім көміп.

1926 ж, ноябрь



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қанат қақты

  • 0
  • 0

Күннің көзі, жердің жүзі
Жаралғалы білмеген
Көк жұлдызы, тау шың құзы
Заңды көрдім көрмеген.

Толық

Құм қызының жүзімі

  • 0
  • 0

Қымтай тастап қаланы
Құмның жалпақ табаны,
Ордадан сәл жоғары
Тұрды жүзім алаңы.

Толық

Тірі жанға ой қоғзап

  • 0
  • 0

Жарыса сұлу көктеммен
Жарқырап туар Май айын
Жұртпен бірге күткем мен
Гүлін Майда даланың.

Толық

Қарап көріңіз