Өлең, жыр, ақындар

Ұйғыннан

  • 21.07.2022
  • 0
  • 0
  • 476
ЖҮРЕК ТОЛҚЫНДАРЫ

Толқынды кәрі тарих ізінен мен
Қанға ұқсас қызыл гүл, шешек тердім.
Шабыт алып қыз көктем жүзінен мен
Жаздым жыр. Бар асылымды елге бердім.
Таң арайы қызарып, түрленгенде
Жан бұрқанып, ой-қырды жүрді аралап.
Жаңарып ел өмірі гүлденгенде,
Қайғы, мұң, қасіретті еттім талақ.
Таң қанатын жазғанда нарттай жайнап,
Толды көңіл: нәзік ән, тәтті күйге.
Таң жырын құбылтқанда бұлбұл сайрап,
Мақпалдай қызыл гүлден тақтым түйме.
Өшіріп азап үнін толқын шуы,
Шалқырын жаңа өмірдің білгенмін мен.
Жеңістің желбіреген қызыл туы
Алдында тәжім ғып бас игенмін мен.
Күлгенде үміт. Келешек тағдырымды
Көктен емес, іздедім туған жерден.
Ұмыттым мен жоқшылық өткен күнді,
Күттім мен қуанышты жаңа өмірден.
Жолыма егіліп гүл бүгін нұрдан,
Көңілім қуанышқа отыр толып.
Келмейді көк теңіздер жұлығымнан,
Қайғыны шел далаға кеттім көміп.

1926 ж, ноябрь



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын

  • 0
  • 0

Қырындай шың басынан көз алмаған,
Саңқ етпей қан сонарда төзе алмаған,
Алысқа жанар атып, сонарлатып, –
Ақын да аңшы ғой бір сөз аулаған...

Толық

Жас ұрпақ

  • 0
  • 0

Бұлақтайын алып мұнай,
Алтын қазып, қашап көмір,
Ұшты құстай көкке самғай,
Елменен шат жасап өмір.

Толық

Қыз қалауы

  • 0
  • 0

Тақ қызына ғашық болып сансыз жан,
Тау елінен, Теңіз арғы жағынан
Келді киіп үске жібек асылдан,
Күймелері сары алтынға малынған

Толық

Қарап көріңіз