Өлең, жыр, ақындар

Түнгі күзет

  • 15.09.2022
  • 0
  • 0
  • 1326
Не деп саған жазайын,.. қой қоздаған,
Тау мөңіреп, аспанда Ай боздаған.
Жұлдыздар да түрткілеп түйсігімді,..
түсініксіз діріл бар бойда аздаған.
Не деп саған жазайын,.. төбет үрген...
Сандырақтап Түз жатыр көне тілде.
Аш байғыздар пәлекет шақырады,
осы түнде қырылып өлетіндей.
Не деп саған жазайын,.. көк өспеген.
Өмір сүріп жатырмыз елеспенен.
Тірі тышқан көрмеген тарғыл мысық
даңғырлатып ойнайды тегешпенен.
Сұқ саусағы әр қойын санап бағар қойшы
қойды қораға қаматпаған.
Түн қылауын қидалап құлағымен,
осқырынып қояды торы ат маған.
Сабыр сақтар адаммын, есір емен,
күйіп-пісе беремін несіне мен?!
Мың ашылып ауызы, мың қисайып,
жапан түзде жалғыз үй есінеген.
Өз басынан өткермей сенген бе өзге,
ертек сынды бәрі де көрген көзге.
Дем алармын, желіні сыздап Таңның,
қозы-бұлттар жамырап емген кезде



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Болады сәл қулары

  • 0
  • 0

болады сәл қулары.
Сағаты мен күндерін алмастырып,
саған да өстіп айтады мен туралы...
Күллі тамыры күрсініспен түйрелген –

Толық

Ашу биін билей ме

  • 0
  • 0

(көрінбейді бет-жүзі,
сағымданып!..) Ашу биін билей ме
тамырларым, ажырая, деміге
мықтанамын. Сұқтанамын:

Толық

Ертегі

  • 0
  • 0

Қара Аспанның Өң мен Түсі түйіскен
Шұғыласында
Періштелер сүйіскен.
Тіршілікті жарататын (тыныстан!)

Толық

Қарап көріңіз