Өлең, жыр, ақындар

Жетісайлық Жамал апама

Ішімнен езіліп барамын
Жолыңа тағы қарадым.
Артымнан келіп қалардай,
Сағынып апа барамын.

Апа мен қалдым жырақта
Өзіңіз кетіп жұмаққа
Сіз барда бәрі қуатты
Бәріне түсіріп шуақты.

Қиялым болып жүресіз
Жүрекпен шындап күлесіз
Жарылқап бәрін жүресіз
Түсіме ғана кіресіз.

Ағаштар сарғыш тартқанда
Сіз жоқта жаңбыр жапқанда
Себелеп құйып жатқанда
Қызарып күнде батқанда.

Жамалым апам жамалым
Меніңде жоққой амалым
Бұйрығы енді Алланың
Қайырын берсін қалғанның.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Біз автобус айдаймыз

  • 0
  • 0

Қол ұстасып біреумен,
Бара жаттың кеше сен
Ұялуға болмайма
Неге өттің көшемнен.

Толық

Жаңақорған жәннәт мекенім!

  • 0
  • 0

Сағындырды ауылымның көктемі,
Сүйіп өстім ауылмау тексені .
Тырналарда тыраулайды көктегі
Жанақорған осындай ғой көктемі.

Толық

Тәй тәй тәй немерем

  • 0
  • 0

Ақ періштем аппағым,
Бесікте күлімдеп жатқаның.
Ата деп бірінші айтқаның
Білдіңбе маған жаққанын.

Толық

Қарап көріңіз