Өлең, жыр, ақындар

Алтыда "бісміллә" деп мінгізді атқа

Алтыда "бісміллә" деп мінгізді атқа,
Той істеп, етін асып, қылып ботқа.
Қалқитып қарақшыдай қуаныш қып,
Жеткені ата-ананың бір мұратқа.

Ел көшсе, шеше байғұс жүр жетелеп,
Жүрмейді бота болса еш төтелеп.
Жең - жалба, етік - қисық, тоқым - жыртық,
Түсеміз аттан әрең сонда еркелеп.

Болған соң тақым бекіп жылқы айдастық,
Құлынды үлкендермен бір байластық.
Желіден шыға қашқан құлын болса,
Ит қосып, ұран салып, айқайластық.



Пікірлер (2)

Адам

Керемет ары женыл

Азиза

Кетемет

Пікір қалдырыңыз

Пушкин Вольтерден

  • 1
  • 1

Қыздыр дейсің мәжілісті, жан дейсің,
Қыздыратын жасты қайдан ал дейсің?
Өмірімнің таңын қосып кешіне,
Бер қайтадан өткен күннің һәммесін!

Толық

Түлкі мен қарашекпен

  • 1
  • 4

Түлкіге тамақ іздеп сапар шеккен
Жолығып, айтты бір күн Қарашекпен:
«Күнің аз тауық жемей жай жүретін,
Ұрлыққа құмар жансың мұнша неткен?

Толық

Өзен мен Қарасу

  • 1
  • 3

Қарасу Өзенге айтты: «Ғажап мұның!
Мезгілің бар ма, сірә, табар тыным?
Тасисың бірде кеме, бірде салдар,
Қайықтың есебі жоқ сансыз мыңын.

Толық

Қарап көріңіз