Өлең, жыр, ақындар

Илеуінен ұзап шықса

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 409
Мейірімге жарытқанда жаратушы аз ғана,
Малта тасқа қына бітіп, шаш шығады тазға да.
Қыр желкеге қырсық мінер ел ішінде көбейсе
Телмеңдеген кәрі шал мен өңмеңдеген бозбала.
Қойға құдай ғұмыр берсе қасқыр жағы қарысар,
Мүсәпірдің мұрты сынбас аштан өлсе тоғышар.
Қасиеттің қара қосын иектесе албасты,
Арыстан мен иттің басы итаяқта тоғысар.
Сараңнан су, қарақшыдан сұрағанша бас сауға,
Қуыс ізде қалжыраған қу жаныңды тастауға.
Қасығың мен тостағанның тазасынан не қайыр,
Қара шыбын құжынаса айран құйған астауға?
Ерте туып, дүниенің қызығынан қалдық кеш,
Иығыңнан басқан салмақ көңіліңді сергітпес.
Тірлігінің бас­аяғы болғанменен бір тұтам,
Илеуінен ұзап шықса құмырсқаға жол бітпес...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әке туралы жыр

  • 0
  • 0

От орады дала, тауды, орманды,
Бомбалардан бітпес жара – ор қалды...
Дәті бармай зобалаңды көруге,
Ұясынан Күн шығуға қорғанды.

Толық

Ымыртта

  • 0
  • 0

Даланың қымтай орап шырын гүлін,
Жазғы кеш түсіргенде шымылдығын,
Көлеңке күңгірттене қою тартып,
Дүние көз алдымда құбылды мың.

Толық

Көк түтін боп...

  • 0
  • 0

Мен тұрмын шулы қала ішінде,
Түк көрмеген, түк сезбеген пішінде.
Жасырғаным – таңдайымның астында,
Талшық қылған тарамысым – тісімде.

Толық

Қарап көріңіз