Өлең, жыр, ақындар

Ауысып шуағы мен ашуы әлі

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 353
Ауысып шуағы мен ашуы әлі,
Тербелтіп бар өмірін ғашық әні.
Бойынан бұл әйелдің сан қасиет,
Ана болу арқылы ашылады.
Тірлікте талай сынға кезігесің,
Жол жүгі жүктелгендей өзіңе шын.
Қадырын тыныштықтың, ләззаттың
Ана болу арқылы сезінесің.
Табаласын, мейлі кім, бағаласын,
Баласыз сынық қанат шағаласың.
Көкірегіңнен мейірім күн шуағын,
Ана болу арқылы төге аласың.
Алмасып қыс пен жазың, көктемің де,
Бала үшін тыным, сабыр жоқ көңілде.
Үстінде қарлығаштай шыр-шыр етіп,
Сезбейсің өміріңнің өткенін де.
Бала үшін тұла бойды бұлақ етем,
Жолдағы бейнетіне шыдап өтем.
Оянған бір балаға махаббатың,
Жалғасып бар әлемге тұрады екен…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ағаш кескенде

  • 0
  • 0

Көз алдымда түтін менен сол ұшқын,
Қасіретін еске салып соғыстың,
Кесті тірі аңыратып ағашты,
Кеңітуге жүретұғын жол үстін.

Толық

Жер лайсаң...

  • 0
  • 0

Жер лайсаң...
Күткендей әлдекімді – көңіл май шам.
Түнімен жел ұйытқып, қар жауғандай,
Бәрі маған сый болып арналғандай.

Толық

Күн – аспанның жүрегі

  • 0
  • 0

Аман ба, айналайын, о, жарық күн,
Мен қашан өзің жақтан көз алыппын.
Көктегі сен ұлы шам секілдісің,
Үстіне түсер мейрім тазалықтың!

Толық

Қарап көріңіз