Өлең, жыр, ақындар

Көкжендет

  • admin
  • 03.01.2024
  • 0
  • 0
  • 754
Көкжендет көк аспанды тілгілеген,
Аңыз бар салса алтайы ілді деген.
Қайырып қансонарда қалықтатқан,
Ақандай қайда шіркін бұлбұл өлең.
Көкжендет, болат топшы, мұзды балақ,
Сүрен сап шүйлігіпсің құзды қарап.
Пау-паулап жерде сері жем беріпті,
Әр алған алтайыңа жүзді балап.
72
73
Көкжендет, көп к
өрдім деп қызығыңды,
Қоштасып қимай Ақан жүзі мұңды.
Сыпырып еркіндікке жіберіпті,
Томаға топшы таймас жүзігіңді.
Көкжендет, тұғырың алтын маржан баулы,
Деп Ақан тербеткенде орман, тауды.
Иеңді іздеп сен де шарладың ба?
Алатау, Алтай, Арқа, Атырауды?
Аң қаңғып ақбас таудың құздарынан,
Егесіз мертіктің бе дүз тағынан.
Кеудеңді тасқа соғып өлдің бе әлде,
Кеудеңді боран желпіп, мұз қарыған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күннен-күнге барамын ба бөтенденіп

  • 0
  • 0

Күннен-күнге барамын ба бөтенденіп,
Сыр бердің, сылқым өмір, секемденіп.
Өзіңді өліп-өшіп сүйгендіктен,
Деуші едім «құшағыңда кетем бе еріп?»

Толық

Қарыма талдан құрық ілмедім бе

  • 0
  • 0

Қарыма талдан құрық ілмедім бе,
Жапанда жылқы бағып жүрмедім бе?
Қырық құлаш қыл арқанмен қауға тартып,
Ақжем ғып алақанды тілмедім бе?

Толық

Мінез

  • 0
  • 0

Жеген астан адамзаттың өзгереді мінезі,
Құдіреттің құпиясы, кереметі бұл өзі.
«Қазақ халқы жылқы мінез» деген сөз бар көнеден,
Сол халықтың ұлағатты ұрпақтары біз еді.

Толық

Қарап көріңіз