Сөз басы
- 0
- 0
Бірде менің бала бейнем, бал шағым,
Іздеп келіп, үнсіз жанар қадады.
Сөзге ермеген серуенде қанша күн,
Сыр ашпады сол бір жұмбақ жамалы.
Әуен “Бірінші ғасырға арналған эллегиядан”
Кірпігімізге асылған қоңыраулар зарында,Айтылмаған сөздердің өлімінде өксіген,
Һәм сол сөздің толқынды кеңістігі ішінде,
Балшық кешкен атымен рыцарь бағыт түзейді.
Кеуде тұсым – өлеңім,
Қос жанарым кітаптай.
Сабырыңды ұрлатқан сөз терісі астында,
Көпіршігі көлкіген жарқырауық құтыда,
Сағынышты мұңды әнге елтіп өлген бір ақын,
Өртке оранған дәл осы эллегияны қалдырды...
Көкжиекте қалқыған таңғажайып құстарға,
Шайырларға жыры өзге көздерінде ой көшкен...
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Балалық шаққа оралу
- 0
- 0
Көбелек жегілген күймеге айналу,
Желіккен желдің де арманы.
Есімнен адаса еске алдым мен оны.
Түйсіктің түбінде гүлдерде ой һəм алғаш,
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Жаңа базар ауылы қ қазығұрт ауданы әбдірахман қасы
Өте жоғары баға беремін -
бибиарыстан
менин ойымша жаксы -
каус сила калгандары терпиа
уау кушты
BuraNaiman
Аудармашы ақынның есімі кім екен Шерхан ба?