Өлең, жыр, ақындар

Естелiк

  • admin
  • 05.02.2024
  • 0
  • 0
  • 278
Жүректе жазылмас жарасың,
Қайтейiн, қайран жоқ, көнем де.
Деп едiң – ұлы ақын боларсың,
... Құл болып кеттiм мен өлеңге.

Сен маған жерiмдi сүюдi,
Үйреттiң өзiңдi сүйдiрiп.
Үйреттiң ел үшiн күюдi,
Некемдi өлеңмен қидырып.

Тауға да, тасқа да сыр аштым,
Қырлардың гүл демiн жырладым.
Көлдермен хал-жағдай сұрастым,
Белдердiң бөлiстiм сырларын.

Солар ғой өлеңнiң өзегi,
Өндiрдей өлеңнiң өзi де.
Туған жер өлеңнiң өз елi,
Екенiн алдым мен сезiне.

Ақынмын ел бiлген бағасын,
Жаным-ай, көрiпкел ме едiң шын!?
Жүректе сыздаған жарасың,
Көкейден кетпейтiн шерiмсiң.

Азғантай наз да бар бұл менде,
Күлкiлi-ау, әйтсе де күлмегiн.
Менi ақын етудi бiлгенде,
Сүюдi қалайша бiлмедiң?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кiргiзетiн кiшкене үйдiң қызуын

  • 0
  • 0

Кiргiзетiн кiшкене үйдiң қызуын,
Қызым менiң, кiп-кiшкентай қызығым.
Қазiр сенiң былдыр қаққан бесiгiң,
Ашар ертең кең дүниенiң есiгiн.

Толық

Соңғы жыр

  • 0
  • 0

Уа, Аруаһ!
Қалмасам да тұралап,
Бiздiң бастан ұшады ендi сiрә, бақ,
Ақының боп аңырайын соңғы рет,

Толық

Туған жер тамаша-ау таныса!

  • 0
  • 0

Туған жер тамаша-ау таныса!
Даламда жаңбырға жуынған,
Көктемгi гүлдермен жарыса
Осында бiр кезде туылғам.

Толық

Қарап көріңіз