Өлең, жыр, ақындар

Тау

  • admin
  • 05.02.2024
  • 0
  • 0
  • 292
Мәңгілкке түйсігімде түйілген,
Тау иісті дем бұрқырап санамда...
Арпалыстым қала кезген күйіммен,
Бұдан артық құрсау жоқтай ғаламда. 

Менің таулық тамырымның соғысы,
жаңғырығын жартастардың сездіріп,
Мына таңның тірлігімен жоқ ісі,
Ойларымды тауға асыққан кезді үміт. 

Дүниеден дым бітірмей дүрліккен,
Арлы жасын мөлт еткізсе ізгі өлең,
Мендік жүрек барша мынау тірліктен,
Тау сипатты тазалықты іздеген. 

Бірі дертті, кеуделердің бірі өлі,
Жұмыр жерде табылмаған бір емі,
өлер болсам, мен сендерге түнеп өлгім келеді,
Ей, таулардың жүрегі!
Ей, таулардың жүрегі! 



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күтпеймін

  • 0
  • 0

Жылатып кеше сен жайлы тәтті ертегім,
Жүрегім жазған хаттардың бәрін өртедім.
Күйігі қалған кеудемнен енді іздеме,
Сезімді кеше, сыйлаған саған ерке мұң!

Толық

Он сегіз

  • 0
  • 0

Бәрі соқыр. Бәрі керең. Тас қала.
Бар наласын жалғыз ғана күз ұғып...
Сағынышы ақтармаған басқаға,
Бара жатты мезгілдің жанарынан үзіліп.

Толық

Біздің жақта күз ғой әлі...

  • 1
  • 0

Біздің жақта күз ғой, аға, күз әлі...
Талай күндер көңілсіздеу ұзады.
Қалтыраған жапырақтай жүректің
жанын ұқпай жүр екенбіз біз әлі.

Толық

Қарап көріңіз