Өлең, жыр, ақындар

Тау

  • admin
  • 05.02.2024
  • 0
  • 0
  • 411
Мәңгілкке түйсігімде түйілген,
Тау иісті дем бұрқырап санамда...
Арпалыстым қала кезген күйіммен,
Бұдан артық құрсау жоқтай ғаламда. 

Менің таулық тамырымның соғысы,
жаңғырығын жартастардың сездіріп,
Мына таңның тірлігімен жоқ ісі,
Ойларымды тауға асыққан кезді үміт. 

Дүниеден дым бітірмей дүрліккен,
Арлы жасын мөлт еткізсе ізгі өлең,
Мендік жүрек барша мынау тірліктен,
Тау сипатты тазалықты іздеген. 

Бірі дертті, кеуделердің бірі өлі,
Жұмыр жерде табылмаған бір емі,
өлер болсам, мен сендерге түнеп өлгім келеді,
Ей, таулардың жүрегі!
Ей, таулардың жүрегі! 



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Он сегіз

  • 0
  • 0

Бәрі соқыр. Бәрі керең. Тас қала.
Бар наласын жалғыз ғана күз ұғып...
Сағынышы ақтармаған басқаға,
Бара жатты мезгілдің жанарынан үзіліп.

Толық

Астана – арманның аңызы

  • 0
  • 0

Мен...
О бастан аппақ арман ем!
(Сезбеген шығар да сол шақта болған ел...)
Бауырлап атқанда Бозоқтың боз таңы,

Толық

Тырналар

  • 0
  • 0

Күннің жауып көздерін түн қабағы,
Сансыз жұлдыз күзетті бұл қаланы.
Түн ортасы ояндым түсіме еніп,
Топ боп ұшқан ауылдың тырналары.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер