Өлең, жыр, ақындар

Тау

  • admin
  • 05.02.2024
  • 0
  • 0
  • 401
Мәңгілкке түйсігімде түйілген,
Тау иісті дем бұрқырап санамда...
Арпалыстым қала кезген күйіммен,
Бұдан артық құрсау жоқтай ғаламда. 

Менің таулық тамырымның соғысы,
жаңғырығын жартастардың сездіріп,
Мына таңның тірлігімен жоқ ісі,
Ойларымды тауға асыққан кезді үміт. 

Дүниеден дым бітірмей дүрліккен,
Арлы жасын мөлт еткізсе ізгі өлең,
Мендік жүрек барша мынау тірліктен,
Тау сипатты тазалықты іздеген. 

Бірі дертті, кеуделердің бірі өлі,
Жұмыр жерде табылмаған бір емі,
өлер болсам, мен сендерге түнеп өлгім келеді,
Ей, таулардың жүрегі!
Ей, таулардың жүрегі! 



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алматыға (Екінші өлең)

  • 0
  • 0

Ей, Алматы!
Жалқы мұңның жанарындай күз келді
Астанаға... Сосын «Пушкин» бағына.
Қайта айналып келе ме екен бізге енді,

Толық

Күтпеймін

  • 0
  • 0

Жылатып кеше сен жайлы тәтті ертегім,
Жүрегім жазған хаттардың бәрін өртедім.
Күйігі қалған кеудемнен енді іздеме,
Сезімді кеше, сыйлаған саған ерке мұң!

Толық

Астананың аспанынан көшкен бұлт

  • 0
  • 0

Астананың аспанынан көшкен бұлт,
Күз-бауырың хош келіпті! Хош көрдік!
Бір әлеммен тым ертерек қоштасып,
Бір әлемге кеш келдік.

Толық

Қарап көріңіз