Өлең, жыр, ақындар

Жаз жайлау

  • 03.02.2016
  • 0
  • 0
  • 7732
Жаз жайлау неткен кең еді.
Жұпарын желмен төгеді.
Балдырған тілді бұлақтар
Құлдилап шауып келеді.
Ұшқан құсқа сорғалап,
Жаяды төсін шартарап.
Құлын, тай тұрмас орнында
Бір-бірін қуып, жорғалап.
Жұмыртқадай ақ үйлер,
Төгіліп тұрған ән күйлер.
Жұп - жұмсақ алақанымен
Жаз жайлау, бәрін-әлдилер.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмір түбі

  • 0
  • 0

Өмір - теңіз,
Адам толқын жүгірген,
Жұлып алған,
Терек, талды түбірмен.

Толық

Қылышым жоқ

  • 0
  • 0

Қылышым жоқ, шабар едім - дұшпанды,
Найзам да жоқ, түйрер жанды - қастанды.
Гүрзім қайда, қара тасты талқандар,
Ұран қайда

Толық

Гүл өмір

  • 0
  • 0

Жұпар исін, бұрқыратса гүл егер,
Бақ ішінен ақырындап тере бер.
Қызыл іңір, тірегенде тұмсығын
Қабағыңнан түнді аунатып түрегел.

Толық

Қарап көріңіз