Өлең, жыр, ақындар

Жаз жайлау

  • 03.02.2016
  • 0
  • 0
  • 8356
Жаз жайлау неткен кең еді.
Жұпарын желмен төгеді.
Балдырған тілді бұлақтар
Құлдилап шауып келеді.
Ұшқан құсқа сорғалап,
Жаяды төсін шартарап.
Құлын, тай тұрмас орнында
Бір-бірін қуып, жорғалап.
Жұмыртқадай ақ үйлер,
Төгіліп тұрған ән күйлер.
Жұп - жұмсақ алақанымен
Жаз жайлау, бәрін-әлдилер.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаза берсең, басында естелік көп

  • 0
  • 0

Жаза берсең, басында естелік көп,
Ойлайсың кей біреуін тістеніп тек.
Жадыңда жаңғырады өткен жылдар
Жаңалықтың анасы - ескілік деп!

Толық

Соғады

  • 0
  • 0

Соғады,
Көз ілмейді-өмір желі,
Тау, тас та,
Мүжіледі темір тегі.

Толық

Таң.Түс.Кеш.Түн. Жер. Аспан

  • 0
  • 0

Арай шашып,
Күн шықты, ұясынан,
Қырқаның- қызыл жыңғыл қиясынан,
Шырылдап торғай- Елді оятып жүр

Толық

Қарап көріңіз