Өлең, жыр, ақындар

Жаз жайлау

  • 03.02.2016
  • 0
  • 0
  • 8137
Жаз жайлау неткен кең еді.
Жұпарын желмен төгеді.
Балдырған тілді бұлақтар
Құлдилап шауып келеді.
Ұшқан құсқа сорғалап,
Жаяды төсін шартарап.
Құлын, тай тұрмас орнында
Бір-бірін қуып, жорғалап.
Жұмыртқадай ақ үйлер,
Төгіліп тұрған ән күйлер.
Жұп - жұмсақ алақанымен
Жаз жайлау, бәрін-әлдилер.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шарық тас

  • 0
  • 0

Тастан-тастың асыл-ай
Көктен түскен жасындай.
Жатыр дала төсінде
Кейбір таулар қосылмай.

Толық

Жағалауда

  • 0
  • 0

«Ақ тас, қара тас,
Құлағымның суын аш!»–
Деп секеңдеп балалар,
Алақанын соғады.

Толық

Атқан таңым

  • 0
  • 0

Атқан таңым, шыққан
Күнім, туған - Ай,
Сендер барда
Мен болмаспын қу мандай.

Толық

Қарап көріңіз