Өлең, жыр, ақындар

Жаз жайлау

  • 03.02.2016
  • 0
  • 0
  • 8569
Жаз жайлау неткен кең еді.
Жұпарын желмен төгеді.
Балдырған тілді бұлақтар
Құлдилап шауып келеді.
Ұшқан құсқа сорғалап,
Жаяды төсін шартарап.
Құлын, тай тұрмас орнында
Бір-бірін қуып, жорғалап.
Жұмыртқадай ақ үйлер,
Төгіліп тұрған ән күйлер.
Жұп - жұмсақ алақанымен
Жаз жайлау, бәрін-әлдилер.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұлақтар

  • 0
  • 0

Таудан аққан бұлақтар,
Күмбір-күмбір күй ақтар.
Жағалауда билесін
Құлын құйрық құрақтар.

Толық

Қанатымен көлдің бетін

  • 0
  • 0

Қанатымен көлдің бетін
Жалап ұшты - шағала
Күміс толқын көк өрнегін
Алып қашпақ далаға.

Толық

Мінездің кейбір сәттері

  • 0
  • 0

Қабағыммен жайдары, есігімді ашамын,
Қуанышты, шаттықты, құшақ- құшақ шашамын.
Шалқып кіріп үйіме, шалқайып бір жатамын
Иесіндей байлықтың, кең жайылып құшағым!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар