Өлең, жыр, ақындар

Менің аппақ аққуым ұшқан кезде...

  • admin
  • 22.04.2024
  • 0
  • 0
  • 250
Менің аппақ аққуым ұшқан кезде
Жыр кеудемде жұмыр ет езілген күн.
Біздің аспан сағынып жылағанда
Қанатымның сынғанын сезінгенмін.
Ақ қауырсын кірленіп бұл көшеде,
Күнәлардың исінен безінгенмін.
Шөлдің шерлі құмына зарым сіңді.
Боздағандай ботасы Бозінгеннің.
Қарақошқыл қызғылт рең шапақ нұрын,
Жұтып жатыр қара жер шер қойнына.
Ғашығымен туған ел махаббатын,
Ауыр болмас көтерсе ер мойнына.
Жолай алман ол көше ұмыт болған,
Кірсең шықпас құшағы көр ғой мына,
Ымыртына сезімнің ұшқым келед,
Айтшы құсым ол жақта сел қойды ма?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жапырақпын

  • 0
  • 0

Тал өмірге жармасқан сырға, жаным,
Қобызына шанақ болдым жыр даланың.
Алматым-ау, терезеңнен мұң ағады,
Тамшысымын жылап тұрған бұл қаланың.

Толық

Аспан гүлдеді, онысы – Күн...

  • 0
  • 0

Аспан гүлдеді, онысы – Күн...
Құс оралды, ескі танысым.
Тал алақанын жайды – жапырақ;
Дұғалары бүрлеп ақырын...

Толық

Екі шың

  • 0
  • 0

Мұңды сүйер, мұң көтерер ер деген...
Жан-жүйкеңді жыр әлемі кернеген.
Ғашығың бар, жан досың бар, мұңың бар,
Бай адамды сен секілді көрмегем.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер