Өлең, жыр, ақындар

Қара моншақ сияларын тастап түн

  • admin
  • 22.04.2024
  • 0
  • 0
  • 216
қара моншақ сияларын тастап түн
кірпігіме,
мен кешеден бос қайттым.
Жанарымнан бөтелкелер домалап,
Сынып жатты маңдайында асфальттың.

Бұлтты тарап ағаштардың тарағы,
Қаламымнан ғұмырларым ағады.
Жанарымнан қанаттары шыланған,
Көгершіндер көкке ұшып барады...

Шәйін ұрттап керім ару Гүзелдің,
Саусақтарым тиіп кетсе үзем мұң.
Күз сыртыңда мен тіріліп кеттім де,
Ал ішімде күз өлдің...

Жасырдым не, көтеріп ап жағамды?
Іздедім не, құшақтап ап ғаламды?
Пенделерді киіп алған ағаштар,
Темекілер шегіп жатқан адамды...

Қабағымнан күндер өшіп, көшіп түн,
Аспаныңа асқақ арман кешіктім.
Қара пальтом қарғаларға айналып,
Ұшып кетті күмбезіне мешіттің...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сынық Аймен сырласады қайың жалғыз...

  • 0
  • 0

Сынық Аймен сырласады қайың жалғыз,
Суық маңнан біз кетеміз, дайындал, қыз.
Орамалмен қара түсті оранған бұлт,
Сары, қоңыр теңіздермен шайылған күз.

Толық

Аспан гүлдеді, онысы – Күн...

  • 0
  • 0

Аспан гүлдеді, онысы – Күн...
Құс оралды, ескі танысым.
Тал алақанын жайды – жапырақ;
Дұғалары бүрлеп ақырын...

Толық

Біз студентпіз, жалынбыз!

  • 0
  • 0

Қаланың мынау мінезін бөтен аңғардым,
Ауылдың қара баласы едім аңғал тым.
Үлкен шаһарда кішкене жүрек соғады,
Сезбейді соны, сезбейді неге!?

Толық

Қарап көріңіз