Саған дейін бақытты ем.

Қолда барда байқамай алтынымды ,
Жоғалтып ап ақылым салды мұңды .
Күн барда байқамай жарығымды ,
Қаранғыда іздедім жарқылыңды.

Жарықсың сен , күнсің сен жанатұғын ,
Саулелеріңі өзге көзді алатұғын .
Соқырмын мен , көре алмаймын нұрларыңды ,
Жарық жерден қаранғыға баратұғын .

Отырмын жалғыз, қараңғыны серік қылып
Түнегіммен достығымды берік қылып
Қайдасың сен , жоқсың неге жанымда
Қуантатын көзімді керек қылық .

Сағынтасың сағынамын еркін нәзік күлкіңді
Қарашы не болғанын тұрқымды
Қараңғыға үйреніпте қалдым ау
Жарық өмір енді маған бүр түрлі

Бірақ дұрыс жалғыздыққа үйреттің
Жалғыздықтың не екенін білмеппін
Қасиеттер жаңа өнер дарыттың
Бұрын соңды жылап тұрып күлмеппін

Көнігесің көнігемін үйрендім
Байқалады мені қалай сүйгенің
Махаббатын қажет еді мағанда
Бас киімге қажетіндей түйменің

Кім едім саған дейін кім едім
Білмеймінде , мейлі кімге тең едім
Әр бір сөзің қадалады жүрекке
Жүрек тесік көлеміндей шегенің

Қиналармын , кетер бәрі уақытпен
Бітпейінше маған қымбат жақұт дем
Болашақта мүнкін болам бақытты
Бір білерім саған дейін бақытты ем

---