Өлең, жыр, ақындар

Қарталы

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1753
Солтүстікте бір жер бар
Аты оның Қарталы.
Қайда жүрсем Қарталы
Қиялымды тартады.
Аз ғой онда жазық маң,
Көп қой онда ормандар.
Тастамайды аузынан
Қарталыда болғандар.
Есетұғын қырынан
Қоңыр салқын кеш лебі.
Жүретұғын құрбылар
Көйлектері кестелі.
Жылы жүзді өздері
Және сондай бауырмал.
Шақыратын біздерді
Украин бауырлар.
Судыр-судыр қара орман
Сыбырлайтын кеш әнін.
Тыңдайтынбыз олардан
Өлеңдерін Лесяның.
Қалатынбыз біз білмей,
Өткендігін қалай түн.
Жалғасатын үзілмей,
Жыры Тарас, Абайдың.
Қарталыға құмартып,
Соға кеттім былтыр мен.
Құрбыларым гүл тартып,
Құшақ жайды күлкімен.
1953



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Терезе – көз

  • 0
  • 0

Үй дегенің — ұлы өмір
Бар қайғысы, шаттығы.
Үй дегенің — ұлы өмір
Бар жастығы, қарттығы.

Толық

Көгершін

  • 0
  • 0

Сөгіп қара түн өлкесін,
Күн шұғыласын шашқанда.
Хабар тасып көк көгершін,
Көтерілді аспанға.

Толық

Қоңырау қағылды

  • 0
  • 0

Қоңырау қағылып,
Жылжыды эшелон.
Сағымды жамылып,
Қалды артта неше жон.

Толық

Қарап көріңіз