Өлең, жыр, ақындар

Қарталы

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1881
Солтүстікте бір жер бар
Аты оның Қарталы.
Қайда жүрсем Қарталы
Қиялымды тартады.
Аз ғой онда жазық маң,
Көп қой онда ормандар.
Тастамайды аузынан
Қарталыда болғандар.
Есетұғын қырынан
Қоңыр салқын кеш лебі.
Жүретұғын құрбылар
Көйлектері кестелі.
Жылы жүзді өздері
Және сондай бауырмал.
Шақыратын біздерді
Украин бауырлар.
Судыр-судыр қара орман
Сыбырлайтын кеш әнін.
Тыңдайтынбыз олардан
Өлеңдерін Лесяның.
Қалатынбыз біз білмей,
Өткендігін қалай түн.
Жалғасатын үзілмей,
Жыры Тарас, Абайдың.
Қарталыға құмартып,
Соға кеттім былтыр мен.
Құрбыларым гүл тартып,
Құшақ жайды күлкімен.
1953



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Михаил светлов

  • 0
  • 0

Қимаймын оны өлімге
Жүргендей ол Пиреней тауларында,
Италия көгінде,
Франция жерінде,

Толық

Октябрь — май

  • 0
  • 0

Шаңқай түсте шатұр-шұтыр тулап өрт,
Борап болып жөнелді ұйтқып тұнған көк,
Ленинге атылған оқ атылды.
Қайта айналып қырық бірінші жылда кеп.

Толық

Қарттық пен жастық

  • 0
  • 0

Қызды көрдім билеген «От» биіне,
Тұрды алдымда мұңлы дана дүние,
Тұрды алдымда нұрлы жаңа дүние,
Еліктірді екеуі де күйіне.

Толық

Қарап көріңіз