Өлең, жыр, ақындар

Қорғалжыңда

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 4698
Күн бойына құйып нәрін,
Жаңбырымен бұлт суарып.
Тіршіліктің түйір дәні,
Жер астынан шықты жарып.
Солтүстіктің өлкесінде,
Өсірген ел шаршап талмай.
Толқиды егін жер төсінде,
Жайылған жас саусақтардай.
* * *
Алма бақта — алтын жазда,
Қолаң шашын гүлмен өріп.
Ұқсап қыздар аққу, қазға
Би билейді дөңгеленіп.
Аяқтарын жылдам алып,
Қағып тоты қанаттарын.
Ұшатындай зулап ағып,
Құшатындай таң оттарын.
Наз дауыстар дірілдейді,
Қан пернесін басып ылғи.
Көкірегімде дүбірлейді,
Күмбір қағып осы бір күй.
* * *
Кешкі шұғыла — күн жалауы,
Арай шашып алыс түнге,
Құшақтап алып кең даланы
Толқындайды тау үстінде.
Туласа жел тынбай соғып,
Құбылады күз бұлттанып.
Бұлт та сонда тудай болып,
Желбірейді қызғылттанып.
* * *
Мың қолдар сау болсын деп,
Мен бір қолымды бердім.
Мың жолдар жалғансын деп,
Мен бір жолымды бердім.
Мың гүлдер солмасын деп,
Гүлдей жастық күнімді бердім.
Мың ақын толғасын деп,
Мен бір жырымды бердім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жол үстінде

  • 0
  • 0

Ертайға
Жапырақтың көктемгі бала кезі,
Айдын көлдер секілді дала көзі.
Келе жатыр бізді алып Қостанайға

Толық

Нева толқындары

  • 0
  • 0

Сонау түнек заманда
Еркін құлаш соза алмай.
Тұрды Пушкин жағаңда,
Нева, сенен көз алмай.

Толық

Октябрь — май

  • 0
  • 0

Шаңқай түсте шатұр-шұтыр тулап өрт,
Борап болып жөнелді ұйтқып тұнған көк,
Ленинге атылған оқ атылды.
Қайта айналып қырық бірінші жылда кеп.

Толық

Қарап көріңіз