Өлең, жыр, ақындар

Баяғы сөзің әлі есте

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2017
(Сейтжан Омаровқа)
Сұр шинельді киінген,
Соғыстың сонау жылдары.
Аспан мен жерді үйірген,
Ауыр күн есте тұр әлі.
Көңілім толқын бір түрлі,
Кеудеден жұмбақ өлең кеп.
Жібердім саған бір жырды,
Қолының ұшын берер деп.
Жазып ең жауап сол хатқа,
«Жігітім, талмай серме»,— деп.
Дем беріп сол сөз солдатқа,
Өлеңге шықтым өрмелеп.
Сілтедім қанша білмеймін,
Келемін көлкіп өлеңмен.
Ойымның отын үрлеймін,
Айналып қиял төбемнен.
Қалғандай қазір қаз тұрып,
Баяғы жырым нәресте.
Қуантқан мені мәз қылып,
Баяғы сөзің әлі есте.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жазғы сурет

  • 0
  • 0

Көк жүзінде дөңгелеген кептердей,
Сүттей аппақ жарқырайды жазғы ай.
Аспан беті ашық жатқан дәптердей,
Ал жұлдыздар соған түскен жазудай.

Толық

Миллиардтан миллиардқа

  • 0
  • 0

Миллиардтық бірге ағып ағынымен,
Миллиардың шомылып жауынымен.
Жаңғырады кең дала, жаңғырады,
Миллиардтың нық басқан адымымен.

Толық

Дәптер

  • 0
  • 0

Ортасынан оқ тескен,
Қанды дәптер көргенмін.
Жолдасымдай от кешкен,
Соған қарай бергенмін.

Толық

Қарап көріңіз