Өлең, жыр, ақындар

Баяғы сөзің әлі есте

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1989
(Сейтжан Омаровқа)
Сұр шинельді киінген,
Соғыстың сонау жылдары.
Аспан мен жерді үйірген,
Ауыр күн есте тұр әлі.
Көңілім толқын бір түрлі,
Кеудеден жұмбақ өлең кеп.
Жібердім саған бір жырды,
Қолының ұшын берер деп.
Жазып ең жауап сол хатқа,
«Жігітім, талмай серме»,— деп.
Дем беріп сол сөз солдатқа,
Өлеңге шықтым өрмелеп.
Сілтедім қанша білмеймін,
Келемін көлкіп өлеңмен.
Ойымның отын үрлеймін,
Айналып қиял төбемнен.
Қалғандай қазір қаз тұрып,
Баяғы жырым нәресте.
Қуантқан мені мәз қылып,
Баяғы сөзің әлі есте.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ай өзені

  • 0
  • 0

Ай өзені Оралдың солтүстігі,
Ай секілді жалтырайды қыс күні.
Жай бұрқанып жазда ұрады жағаны
Ақ көбіктер — ақ найзағай ұшқыны.

Толық

Қостанай

  • 0
  • 0

Көшелері көп емес,
Көлемі онша кең емес.
Бірақ та сол Қостанай
Еш қалаңнан кем емес.

Толық

Байқал аңызы

  • 0
  • 0

Куәсі сан күндердің,
Байқал сыры тым ұзақ.
Миллион жылдар дүниенің
Өткізген көшін тұнжырап.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер