Өлең, жыр, ақындар

Баяғы сөзің әлі есте

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1952
(Сейтжан Омаровқа)
Сұр шинельді киінген,
Соғыстың сонау жылдары.
Аспан мен жерді үйірген,
Ауыр күн есте тұр әлі.
Көңілім толқын бір түрлі,
Кеудеден жұмбақ өлең кеп.
Жібердім саған бір жырды,
Қолының ұшын берер деп.
Жазып ең жауап сол хатқа,
«Жігітім, талмай серме»,— деп.
Дем беріп сол сөз солдатқа,
Өлеңге шықтым өрмелеп.
Сілтедім қанша білмеймін,
Келемін көлкіп өлеңмен.
Ойымның отын үрлеймін,
Айналып қиял төбемнен.
Қалғандай қазір қаз тұрып,
Баяғы жырым нәресте.
Қуантқан мені мәз қылып,
Баяғы сөзің әлі есте.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қорқыныш

  • 0
  • 0

Теңіз де жиі ойланып,
Атады көкке көбігін.
Астыңда жатқан айналып,
Естисің кейде жер үнін.

Толық

Мавзолей күзетшісі

  • 0
  • 0

Түн.
Көлеңкелер көлбең қағып ұзарған,
Түн.
Қызыл тулар

Толық

Беріктік

  • 0
  • 0

Айнала тастай түн күңгірт,
Айтып ең маған сен сырды.
Жұлдыздар сөнді, жел жым-жырт,
Ойланып орман тұр мүлгіп,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер