Өлең, жыр, ақындар

Баяғы сөзің әлі есте

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2047
(Сейтжан Омаровқа)
Сұр шинельді киінген,
Соғыстың сонау жылдары.
Аспан мен жерді үйірген,
Ауыр күн есте тұр әлі.
Көңілім толқын бір түрлі,
Кеудеден жұмбақ өлең кеп.
Жібердім саған бір жырды,
Қолының ұшын берер деп.
Жазып ең жауап сол хатқа,
«Жігітім, талмай серме»,— деп.
Дем беріп сол сөз солдатқа,
Өлеңге шықтым өрмелеп.
Сілтедім қанша білмеймін,
Келемін көлкіп өлеңмен.
Ойымның отын үрлеймін,
Айналып қиял төбемнен.
Қалғандай қазір қаз тұрып,
Баяғы жырым нәресте.
Қуантқан мені мәз қылып,
Баяғы сөзің әлі есте.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қылыш

  • 0
  • 0

Даладай дастарқаны иен дүние,
Дәкеңнің әнге басып кең үйінде.
Отырдық ішімізден разы боп,
Жібектей жеңгеміздің пейіліне.

Толық

Ілияс

  • 0
  • 0

Күйшінің күй тартқанда мұрагері,
Даланың қалған ұйып құба белі.
Жұлдыздай со бір кезде жүйткіп өткен
Қазақтың өлеңінің Құлагері.

Толық

Жыр тасқыны

  • 0
  • 0

(Тайырға)
Ақынның болса да онда балғын күні,
Кететін көкке самғап дабылды үні.
Айқай сап Алатаудан атылатын,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер