Өлең, жыр, ақындар

Баяғы сөзің әлі есте

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2117
(Сейтжан Омаровқа)
Сұр шинельді киінген,
Соғыстың сонау жылдары.
Аспан мен жерді үйірген,
Ауыр күн есте тұр әлі.
Көңілім толқын бір түрлі,
Кеудеден жұмбақ өлең кеп.
Жібердім саған бір жырды,
Қолының ұшын берер деп.
Жазып ең жауап сол хатқа,
«Жігітім, талмай серме»,— деп.
Дем беріп сол сөз солдатқа,
Өлеңге шықтым өрмелеп.
Сілтедім қанша білмеймін,
Келемін көлкіп өлеңмен.
Ойымның отын үрлеймін,
Айналып қиял төбемнен.
Қалғандай қазір қаз тұрып,
Баяғы жырым нәресте.
Қуантқан мені мәз қылып,
Баяғы сөзің әлі есте.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аманат

  • 0
  • 0

Көк теңіздің от төсі,
Барады қызыл күн батып,
Сөйлейді ауру көкесі
Баласына тіл қатып.

Толық

Бір ағайға

  • 0
  • 0

Оңай ма екен сүйген жардан айрылу,
Көкіректі қарыс айырар қайғы у.
Алпыс асып, таянғанда жетпіске
Мұз жүректі жібіте алар қай жылу.

Толық

Түтік

  • 0
  • 0

Өртейді жарақатты жанды күйік,
Өмірдің тартқандай бір алды тұйық,
Шілдеде семген гүлге су сепкендей
Жалма-жан жатты дәрігер қанды құйып.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар