Өлең, жыр, ақындар

Синявино шоқысы

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1933
Дүрілдеген күні-түн
Ормандардың от іші.
Болдың сонда үмітім,
Синявино шоқысы.
Ысқырып оқ жалаңдап,
Түсіп жатты төбеңе.
Тұрдың жалғыз алаулап
Ұқсап жанған кемеге.
Тартып өңің қара-сұр,
Тұрдың сонда теңселмей.
Өрт ішінде жанашыр
Жақын таптым мен сендей.
Орманынан айрылып,
Отақ оранған бұл дала.
Қара тұтып қайрылып,
Қарай бердім тұлғаңа.
Сенің биік тұрғаның
Медеу болды көңілге.
Қарт емендей сынбадың,
Мықты екенсің, тегінде.
Талай өткел қалды артта,
Бір өзіңнен от алдым.
Көріндің сен солдатқа
Бейнесі боп Отанның.
Дүрілдеген күні-түні
Ормандардың от іші.
Болдың сонда үмітім,
Синявино шоқысы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Хакімбекке

  • 0
  • 0

Біз бірі болмасақ та кемеңгердің,
Біз бірі болмасақ та тереңдердің,
Біз бірі болмасақ та көк шыңдардың,
Егіз бір ұйқасымыз өлендердің.

Толық

Күн екіге бөлінбес

  • 0
  • 0

Я не знаю где граница
Между севером и югом.
Я не знаю где граница
Между товарищем и другом.

Толық

Сексеуіл

  • 0
  • 0

Кеште таулар түтіндеп,
Соқты құйын аптығып.
Құм даланы түтіп жеп,
Аш бөрідей жатты ұлып.

Толық

Қарап көріңіз