Өлең, жыр, ақындар

Құлын

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 20358
Шаршаған жол батып
Волховтың батпағында,
Жатыр бие толғатып
Зеңбіректің арт жағында.
Фугас бомбасы
Жерді өртеген қиын күнде,
Тіршілік жолдасы
Бүлкілдейді биенің бүйірінде.
Адамдай жапа шегіп құса-мұңнан,
Сәби бір үн сағынған.
Жалы. тарап, көзіне үнсіз қарап,
Солдат оның сипайды құрсағынан.
Шашыраған көк жалынын бүркіп
темір,
Орманның іші үрейлі.
Ал оттың ортасында -
Шіркін өмір
Құлын боп кісінейді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шекара түні

  • 0
  • 0

Тас қияда жел бөгеліп,
Тұнған қалың жыныс бақша.
Барады жай дөңгеленіп,
Ай бір сомдық күміс ақша.

Толық

Нижний тагил

  • 0
  • 0

Сорғалаған үстінде бүркіт әні,
Қалыпты есте күрең бел Түлкі тауы,
Нижний Тагил қапты есте бар қалпымен
Отпен жазған Оралдың бір кітабы.

Толық

Ташкент

  • 0
  • 0

«Тыңдаңдар, тым-тырыс,
Ташкентте сілкініс.
Қып-қызыл күн шығып,
Қып-қызыл туады ай.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер