Өлең, жыр, ақындар

Құлын

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 20726
Шаршаған жол батып
Волховтың батпағында,
Жатыр бие толғатып
Зеңбіректің арт жағында.
Фугас бомбасы
Жерді өртеген қиын күнде,
Тіршілік жолдасы
Бүлкілдейді биенің бүйірінде.
Адамдай жапа шегіп құса-мұңнан,
Сәби бір үн сағынған.
Жалы. тарап, көзіне үнсіз қарап,
Солдат оның сипайды құрсағынан.
Шашыраған көк жалынын бүркіп
темір,
Орманның іші үрейлі.
Ал оттың ортасында -
Шіркін өмір
Құлын боп кісінейді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қайнекей

  • 0
  • 0

Қоясың кейде жөтеліп,
Жөтелді көше сен жүрген.
Келеміз сені көтеріп
Емханадан зембілмен.

Толық

Нәзіктік

  • 0
  • 0

Болар ма ғажап мұншама,
Нәзіктік деген керемет!...
Шалынбас көзге тұрса да
Аспаннан ақ нұр себелеп.

Толық

Жетіқара мен аққарға

  • 0
  • 0

(Аңыз)
I
Құлаған жолбарыстай қанға батып,
Екі тау екі жерде қалған жатып.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер