Өлең, жыр, ақындар

Құлын

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 21071
Шаршаған жол батып
Волховтың батпағында,
Жатыр бие толғатып
Зеңбіректің арт жағында.
Фугас бомбасы
Жерді өртеген қиын күнде,
Тіршілік жолдасы
Бүлкілдейді биенің бүйірінде.
Адамдай жапа шегіп құса-мұңнан,
Сәби бір үн сағынған.
Жалы. тарап, көзіне үнсіз қарап,
Солдат оның сипайды құрсағынан.
Шашыраған көк жалынын бүркіп
темір,
Орманның іші үрейлі.
Ал оттың ортасында -
Шіркін өмір
Құлын боп кісінейді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын махаббаты

  • 0
  • 0

Навои қалды ойланып,
Аузына бір сөз түспеді.
Қасынан қалмас айналып,
Махаббат деген құс па еді?

Толық

Хакімбекке

  • 0
  • 0

Біз бірі болмасақ та кемеңгердің,
Біз бірі болмасақ та тереңдердің,
Біз бірі болмасақ та көк шыңдардың,
Егіз бір ұйқасымыз өлендердің.

Толық

Қараспан тауы

  • 0
  • 0

Төбесінде зеңгір көк —
Тебетейі жарасқан.
Жер мен көкті белдеулеп,
Тартыла қалған Қараспан.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар