Өлең, жыр, ақындар

Құлын

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 20860
Шаршаған жол батып
Волховтың батпағында,
Жатыр бие толғатып
Зеңбіректің арт жағында.
Фугас бомбасы
Жерді өртеген қиын күнде,
Тіршілік жолдасы
Бүлкілдейді биенің бүйірінде.
Адамдай жапа шегіп құса-мұңнан,
Сәби бір үн сағынған.
Жалы. тарап, көзіне үнсіз қарап,
Солдат оның сипайды құрсағынан.
Шашыраған көк жалынын бүркіп
темір,
Орманның іші үрейлі.
Ал оттың ортасында -
Шіркін өмір
Құлын боп кісінейді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жылады аспан күз күні

  • 0
  • 0

Жылады аспан күз күні,
Көзінен жасы моншақтап.
Күтіп ек ерте біз мұны,
Қалды екен неге ол сақтап.

Толық

Түнгі баку

  • 0
  • 0

Алыстағы асқардың
Басына түн бекінді.
Алқара көк аспанның
Баку көзі секілді.

Толық

Ақын өлімі

  • 0
  • 0

Қара көйлек көк киіп,
Қараңғы тартты ашық күн.
Құлады ақын оқ тиіп,
Етегінде Машуктың.

Толық

Қарап көріңіз