Өлең, жыр, ақындар

Құлын

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 21206
Шаршаған жол батып
Волховтың батпағында,
Жатыр бие толғатып
Зеңбіректің арт жағында.
Фугас бомбасы
Жерді өртеген қиын күнде,
Тіршілік жолдасы
Бүлкілдейді биенің бүйірінде.
Адамдай жапа шегіп құса-мұңнан,
Сәби бір үн сағынған.
Жалы. тарап, көзіне үнсіз қарап,
Солдат оның сипайды құрсағынан.
Шашыраған көк жалынын бүркіп
темір,
Орманның іші үрейлі.
Ал оттың ортасында -
Шіркін өмір
Құлын боп кісінейді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қос анар

  • 0
  • 0

Бақтың іші шуылдан,
Тербеледі теңіздей.
Бір бұтақтан туындап,
Қос анар тұр егіздей.

Толық

Садықбек

  • 0
  • 0

Бұрқырап жатқан борнылдақ құм ақ шаңы,
Қиялдай бұлдыр Қызылорда ақшамы.
Садықбек досым, сары қауындай сап-сары,
Аралаушы ек-ау сарыала күзде бақшаны.

Толық

Шевченко жайықта

  • 0
  • 0

Жайықта ақын күбірлеп,
Құпия ойға берілді.
Тасыған өзен дүрілдеп,
Днепр боп көрінді.

Толық

Қарап көріңіз