Өлең, жыр, ақындар

Жұрт мені қатал дейді

  • 21.07.2016
  • 0
  • 1
  • 29957
Жұрт мені қатал дейді
найзағайдай мінезі шатырлаған,
біреулері айтады ақыл маған:
өркөкірек, тәкаппар, менменсіген...
ұнатпайды дәл мұндай ақынды адам
(одан сайын мен шіркін қатуланам).
Біреулер қиялдайды:
мұндай адам ешкімді сүйе алмайды;
өтірік өлең жазады талықсыған,
қайдан ғана бал сезім таныс бұған?
(Түсініксіз қалпыммен байғұстарды
ойларымен өздерін алыстырам).
Біреудің жаны ашиды:
ол ақын ғой өзгеше, дара сыйлы:
ал ақындар сезеді барлығын да,
ақылды да болады, данасиды.
Жастар
жара түспеген жанына әлі
түсінгендей жанымды табынады;
менің асқақ ән мұңды жырларымды
іздеуі хақ солардың, сағынары...
Мен кешпеген дүние жоқ екенін
сезеді олар. Сезеді бәрі-бәрі.
Мен солай көрінемін,
Жер секілді құбылтқан өмір өңін.
Міз бақпайтын адамдай жүре берем,
күйіп-жанып жатса да төңірегім.
Білмейді жұрт (білмесін көңіл емін)
Менің барлық бал қылық, нәзіктігім
сенің ғана алдыңда төгілерін!



Пікірлер (1)

Асия

Күшті өлен тауып бересізбе

Пікір қалдырыңыз

Не берсең де тұтас бер бәрін маған

  • 0
  • 0

Не берсең де тұтас бер бәрін маған -
аспанды да, жерді де, бөлектеме!
Теңіз, өзен, таулар мен сағым далам –
бәрін түгел бермесең, көнед деме!

Толық

Жалбарыну

  • 0
  • 0

Билік деген – арыстан, мысық – пенде,
пысқырмайды шәуілдек күшіктерге.
Билік дерті қатерлі, жұқпалы әрі,
қауіптірек жазылмас ісіктен де.

Толық

Дос

  • 0
  • 0

Менің досым Нұралы
бізбен көрші тұрады.
Бірге ойнаймыз күнде біз,
мектепте де біргеміз.

Толық

Қарап көріңіз