Өлең, жыр, ақындар

Даланы жалғыз жайланып

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 941
Даланы жалғыз жайланып, шымылдық құрып жатты түн. Киіз үй. Көгал. Ай жарық. Бағандай биік ақ түтін
өрлейді көкке жай ғана, леп жок - сирек тыныш шақ. Ұйқыға бөккен айнала, табиғат жатыр тыныстап.
Қараңғы құшып жасыл маң, тентек жел кеткен түңіліп. Боз жусан - жұпар шашылған. Көңілде - көктем бір үміт.
Ару Ай кербез, гүл ірең, сүйкімді сұлу жас қылық, жұлдыздарды да нұрымен бір сәтке сәуле шаштырып,
барады көкте шат түрмен, аспанды дара басқарып. Көз ілмей Жерде жаттым мен жусанды жалғыз жастанып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен осында қаламын

  • 0
  • 0

Қанды қанжар түйрелсе де қаншама,
қаншама рет талықсысын тамсана –
Атамекен аман қалсын әйтеуір,
оның нұры жетеді ғой баршаға.

Толық

Зейнеткердің сөзі

  • 0
  • 0

Келдім тағы. Келіп ем бұрындар да –
бұл заманда бастықсыз күнің бар ма?
Салмағы соған түскендей жер, халқының,
кердеңдейді күзетші жын ұрған ба?

Толық

Керек емес ешкім де!

  • 0
  • 0

Керек емес ешкім де!
Құрсын бәрі!
Сыйласқан боп жүргені, ұмсынғаны.
Ақтарылар тазарып досыңның да

Толық

Қарап көріңіз