Өлең, жыр, ақындар

Даланы жалғыз жайланып

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 904
Даланы жалғыз жайланып, шымылдық құрып жатты түн. Киіз үй. Көгал. Ай жарық. Бағандай биік ақ түтін
өрлейді көкке жай ғана, леп жок - сирек тыныш шақ. Ұйқыға бөккен айнала, табиғат жатыр тыныстап.
Қараңғы құшып жасыл маң, тентек жел кеткен түңіліп. Боз жусан - жұпар шашылған. Көңілде - көктем бір үміт.
Ару Ай кербез, гүл ірең, сүйкімді сұлу жас қылық, жұлдыздарды да нұрымен бір сәтке сәуле шаштырып,
барады көкте шат түрмен, аспанды дара басқарып. Көз ілмей Жерде жаттым мен жусанды жалғыз жастанып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күлімде деп қинама

  • 0
  • 0

Даңқ күтпе -
ұрыстардан қалған жара сыздатуда
жанымды.
Даңқ күтпе –

Толық

Нәпсі

  • 0
  • 0

Мен сені бір қырыңнан көріп тұрмын:
қолың мен өр кеудеңді жолықтырдым.
Қысылам анаң барлап қарағаннан,
Өзіңді бір көндіру — маған арман.

Толық

Ақшоқы кеші

  • 0
  • 0

Сол бір кеш Ақшоқының етегінде,
қимадым қоштасуға кетерімде.
Қалқыса аспанынан ән арылмай
көрікті болады екен дала мұндай!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар