Өлең, жыр, ақындар

Күз

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 4263
Қатқақ күз. Дала құнысып,
жүзінде қалмай жаз рай.
Кимеген адам бұғы ішік,
бүрсеңдер арық тазыдай.
Сұлулық қалмай қырда түк,
қоңырқай тартып жарқын жер.
Соғып тұр дымды құрғатып
теріскей жақтан салқын жел.
Астынан нәрлі жер көшіп
шөптердің тамыры ырсиған,
жарытпайтындай енді өсіп
сыңсиды қияқ.
Қыр сидаң.
«Қия алмай бұрын шалғынын
отырушы еді ел көшпей», -
дейтіндер болса, дәл бүгін
тірі адам оған сенбестей.
Қаусайды барлық тамырлар
Жерден – дым, Күннен нәр алмай,
даладан кеткен жалынды әр
аурудан тұрмас адамдай.
Күздегі қырда – нала, мұң,
жеткенше жазғы бал күндер.
Жұтуда нәрін даланың
солтүстіктен соққан салқын жел.
1982



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жабайұшқан

  • 0
  • 0

Өмірім - бұлқыныс дәйім
сезеді мұны білгендер ұмтылыс жайын.
Қашаңғы дала кеземін кезеріп ернім -
биігіңді бер, ей, аспан, бір

Толық

Поэзия

  • 0
  • 0

Махамбет аудармашысымен әңгіме
Поэзия –
әйелдей жұмбақ әлем,
сиқыр сырын түсінер тұлға да кем:

Толық

Дос көңілі

  • 0
  • 0

Түк емес шарбы бұлттай даңқым, жебем,
сен менің болат бауыр алтын кемем.
Дүниеде түсінетін өзің ғана
мені бар жақсы-жаман қалпымменен.

Толық

Қарап көріңіз