Өлең, жыр, ақындар

Күз

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 4419
Қатқақ күз. Дала құнысып,
жүзінде қалмай жаз рай.
Кимеген адам бұғы ішік,
бүрсеңдер арық тазыдай.
Сұлулық қалмай қырда түк,
қоңырқай тартып жарқын жер.
Соғып тұр дымды құрғатып
теріскей жақтан салқын жел.
Астынан нәрлі жер көшіп
шөптердің тамыры ырсиған,
жарытпайтындай енді өсіп
сыңсиды қияқ.
Қыр сидаң.
«Қия алмай бұрын шалғынын
отырушы еді ел көшпей», -
дейтіндер болса, дәл бүгін
тірі адам оған сенбестей.
Қаусайды барлық тамырлар
Жерден – дым, Күннен нәр алмай,
даладан кеткен жалынды әр
аурудан тұрмас адамдай.
Күздегі қырда – нала, мұң,
жеткенше жазғы бал күндер.
Жұтуда нәрін даланың
солтүстіктен соққан салқын жел.
1982



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үнді азаматына

  • 0
  • 0

Боливия, Перудің
көшесінде талықсыған, азамат,
тағдыр өзі жазалап,
кең даладан орын тимей еріксіз

Толық

Бас аман, малың түгелде

  • 0
  • 0

Бас аман, малың түгелде,
хәл барда жұртты тірерге,
бірге ішіп, бірге күлерге,
алшаңдай басып жүрерге

Толық

Ол оқушы бола ма?

  • 0
  • 0

Самат деген бір бала
шалбарын да су жаңа
шаң-тозаңға былғайды,
көше кезіп зырлайды.

Толық

Қарап көріңіз