Өлең, жыр, ақындар

Телефоны құрғырың үндемеді

  • 22.07.2016
  • 0
  • 0
  • 8413
Телефоны құрғырың үндемеді -
оятпады мазалап түнде мені.
Шырт ұйқыдан тұрғызып сүйіктім кеп
кетеміз, жүр демеді.
Ақ айдынға тоғытып жыр-кемені,
желмен ұшып жанымның мұң-желегі,
ағыстармен алысар арман сәттер
ұмытты мүлде мені.
Жақындатпай, алдырмай ой қамалы,
үміт, ыза - жиылып бойға бәрі,
арман оты жарқылдап жанарымда
найзағай ойнамады.
Азаптың да рақат бар мұңдары,
сені сағынғаным да - жанның нәрі.
Осы бір сәт тыныштық болса игі еді
дауылдың алдындағы!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Перзент сөзі

  • 0
  • 0

Әкем — менің тәңірім, пайғамбарым,
ұмтылатын биігім, сайран бағым.
Ол білмейтін дүниеде құпия жоқ,
біліп алған, япыр-ау, қайдан бәрін?!

Толық

Қоғам дегенің – темір тор

  • 0
  • 0

Қоғам дегенің – темір тор,
темірдің тілін таппадым.
Аспаным – алау, жерім – сор,
серкесіз отар – баққаным.

Толық

Көгершіндерім

  • 0
  • 0

Көгершіндер, көгершіндер көп менде,
келеді олар сағындырып көктемде.
Көк жүзінде қалықтайды қуанып,
самал желпіп, күннің нұры өбкенде.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар