Өлең, жыр, ақындар

Соңғы сырғанақ

Қыс айының аязды бір кешінде,
Сырғанақты бастап едім бесінде.
Қараөткелдің "Алатаудай" жарында,
Соңғы тепкен сырғанағым есімде.

Жар басынан құйындатып жөнелдім,
Балалықтың қызығына кенелдім.
Кенет шанам асау тайдай бұлт етіп,
Төрт-бес аунап кеткенімді білемін.

Сонан кейін мен сырғанақ теппедім,
Қолшанамды іле қуып жетпедім.
Балдан тәтті балалықтың дәурені,
Білмеппін ғой сол шанамен кеткенін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өкпелеме өмірге

  • 0
  • 0

Кез келгенді тоқтай қап,
Тыңдай берсең пікір көп.
Көп жүрген жер тайғанақ,
Тыңмен жүрсең шұңқыр көп.

Толық

Заман заңы

  • 0
  • 1

Дүние-теңіз, адам-қайық есетін,
Өмір гүл ғой өсетін де өшетін.
Заман дауыл, адам қаңбақ сияқты,
Ыңғайымен тек домалап көшетін.

Толық

Ой

  • 0
  • 0

Тіршілікте адамға,
Бақыт,дәулет ар екен.
Ерді еліне танытар,
Ақылы мол жар екен.

Толық

Қарап көріңіз