Өлең, жыр, ақындар

Соңғы сырғанақ

Қыс айының аязды бір кешінде,
Сырғанақты бастап едім бесінде.
Қараөткелдің "Алатаудай" жарында,
Соңғы тепкен сырғанағым есімде.

Жар басынан құйындатып жөнелдім,
Балалықтың қызығына кенелдім.
Кенет шанам асау тайдай бұлт етіп,
Төрт-бес аунап кеткенімді білемін.

Сонан кейін мен сырғанақ теппедім,
Қолшанамды іле қуып жетпедім.
Балдан тәтті балалықтың дәурені,
Білмеппін ғой сол шанамен кеткенін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Заман заңы

  • 0
  • 1

Дүние-теңіз, адам-қайық есетін,
Өмір гүл ғой өсетін де өшетін.
Заман дауыл, адам қаңбақ сияқты,
Ыңғайымен тек домалап көшетін.

Толық

Ой

  • 0
  • 0

Тіршілікте адамға,
Бақыт,дәулет ар екен.
Ерді еліне танытар,
Ақылы мол жар екен.

Толық

Қара жер

  • 0
  • 0

Жадыратып бәріңді күлкіменен,
Көңілсіздік көрмейсің бір күні менен.
Табаныма сезіліп тұрады ылғи,
Жұмыр жердің жүрегі бүлкілдеген.

Толық

Қарап көріңіз