Өлең, жыр, ақындар

Тарқатсам шерді толқыған

Тарқатсам шерді толқыған,
қарайсың неге таңдана?!
Сезімді шындап шолпыды ән,
нұрымен өпті паң дала.

Жайдары едің, үкілім,
жалыннан үміт үзбейтін.
Жүрегім, енді лүпілің
сезінер жанды іздейсің.

Арманға алыс жетелеп,
бұла күш бойдан тасыған.
Бақыттың барар төтелеп
жолы жоқ...
Қайда асығам?

Сарқырап аққан бұлаққа
тілейді ғұмыр гүл-өңір.
Тасқынды өзі, бірақ та,
алтыннан қымбат бұл – өмір!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ауылым – киелім

  • 0
  • 0

Көкірегімде тұншығады ауыр үн,
селдете алмай тұрған бұлттай жауынын.
Көшіп-қонып жатса-дағы қауымың,
киең сені тастамайды, ауылым.

Толық

Қобызым

  • 0
  • 0

Қобызым, жеткіз баһадүрлердің дауысын,
делебем қозсын!
Жасындай ойнап намысым.
Надандық билеп,

Толық

Аппақ анам

  • 0
  • 2

Аппақ анам,
Нардың жүгін арқалаған нәзігім,
Алыстадың, қаусап қалды қазығым.
Айман анам,

Толық

Қарап көріңіз