Өлең, жыр, ақындар

Тарқатсам шерді толқыған

Тарқатсам шерді толқыған,
қарайсың неге таңдана?!
Сезімді шындап шолпыды ән,
нұрымен өпті паң дала.

Жайдары едің, үкілім,
жалыннан үміт үзбейтін.
Жүрегім, енді лүпілің
сезінер жанды іздейсің.

Арманға алыс жетелеп,
бұла күш бойдан тасыған.
Бақыттың барар төтелеп
жолы жоқ...
Қайда асығам?

Сарқырап аққан бұлаққа
тілейді ғұмыр гүл-өңір.
Тасқынды өзі, бірақ та,
алтыннан қымбат бұл – өмір!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өнегеге бай аға

  • 0
  • 0

Өмірі – дүние емес, сезімге бай,
өзінше өрнектеген сөзін де ұдай.
Өн-бойы өнеге мен төзімге бай,
өзгеше жаратыпты өзін Құдай.

Толық

Бөрі басты көк байрақпен танылдым

  • 0
  • 0

Көн ғасырды тізерлетті хас-арман,
төл тарихы тасқа ойып қашалған,
Ер Түріктің ұрпағымын!
Ұраным

Толық

Торламасын көгімді қара бұлттар

  • 0
  • 0

Қарауыл Түн кірпігін қаға алмаған
тербетеді бесігін Тыныштықтың.
Жымыңдасқан жұлдыздар – сан алдаған
маржандары Көктегі ырыс-құттың.

Толық

Қарап көріңіз