Өлең, жыр, ақындар

Жалқау

Қабақ түйіп барады,
тесіледі жанары.
Жалқау десе өкпелеп,
ренжігендей «сөкпе» деп.

Күнде оқудан қалады,
қалай адам болады?
Білім берген ұстазға
алғыс айтар ол әлі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Торламасын көгімді қара бұлттар

  • 0
  • 0

Қарауыл Түн кірпігін қаға алмаған
тербетеді бесігін Тыныштықтың.
Жымыңдасқан жұлдыздар – сан алдаған
маржандары Көктегі ырыс-құттың.

Толық

Шүкір ет!

  • 0
  • 0

Тәуекелің – жел-қайық жүзсе кері
үміт оты жүз жанып, жүз сөнеді.
Жігеріңді құм қылар жалған тірлік
жарасына жаныңның тұз себеді.

Толық

Оралармын бір күні

  • 0
  • 0

Естігенмен көңілің толмайды екен,
көзіңменен көргендей болмайды екен.
Беу, туған жер, жылына бір келгенде,
қуанғаннан сазыңа аунай кетем.

Толық

Қарап көріңіз