Дауылдар шақырғанда
- 0
- 0
Мұндай аппақ қыс болмаған,
бұлт болмаған қауырсындай.
Қаланы көк түс торлаған –
түтін өрлеп дамылсыз, жай.
Құлқыңды көріп бүгінгі
Құлқыңды көріп бүгінгідостарың сенен түңілді:
өзіңді бір кез қолпаштап,
көтеріп көкке жүгірді.
Жандары шығып қолдады,
сыпырып жұртты жолдағы
таққа да жеттің ақыры,
ал, тақтың билік – қорғаны.
Жоқтықта сені жебеген
жандарға енді керек ең.
Сен бірақ шірік балықтай
лақтырдың бәрін кемеден.
Ұмытып дос кім, тамыр кім,
біртіндеп құрытып арылдың
куәлардан
өсер жолдағы
сұрқия сұмдықтарыңның.
Халықтың жады, сыр, мұңы –
дүниенің өлмес тұрғыны.
Құлқыныңа түбі қадалар
тарихтың қанжар-шындығы.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Өнер дерті
- 0
- 3
"Не жетпейді саған?" ~ деп,
"Неге көңілің алаң?" - деп,
таңданады басқалар.
"Атағың бар, ақша бар,
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Дони
Керемет -
Раяна
Мен тұратын ауыл -
Раяна
Өте орынды
- Асқарұлы Санжар
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі