Өлең, жыр, ақындар

Құлқыңды көріп бүгінгі

  • 31.03.2018
  • 0
  • 0
  • 3078
Құлқыңды көріп бүгінгі
достарың сенен түңілді:
өзіңді бір кез қолпаштап,
көтеріп көкке жүгірді.
Жандары шығып қолдады,
сыпырып жұртты жолдағы
таққа да жеттің ақыры,
ал, тақтың билік – қорғаны.
Жоқтықта сені жебеген
жандарға енді керек ең.
Сен бірақ шірік балықтай
лақтырдың бәрін кемеден.
Ұмытып дос кім, тамыр кім,
біртіндеп құрытып арылдың
куәлардан
өсер жолдағы
сұрқия сұмдықтарыңның.
Халықтың жады, сыр, мұңы –
дүниенің өлмес тұрғыны.
Құлқыныңа түбі қадалар
тарихтың қанжар-шындығы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дауылдар шақырғанда

  • 0
  • 0

Мұндай аппақ қыс болмаған,
бұлт болмаған қауырсындай.
Қаланы көк түс торлаған –
түтін өрлеп дамылсыз, жай.

Толық

Сандуғаш

  • 1
  • 5

Кеудеме сандуғаш құс түнеді ме –
шақырды мені мәңгі Күн еліне.
Әуені тыншытпайды, әлде әнші құс
ұясын салды ма екен жүрегіме?..

Толық

Өнер дерті

  • 0
  • 3

"Не жетпейді саған?" ~ деп,
"Неге көңілің алаң?" - деп,
таңданады басқалар.
"Атағың бар, ақша бар,

Толық

Қарап көріңіз