Өлең, жыр, ақындар

Зейнеткердің сөзі

  • 31.03.2018
  • 0
  • 0
  • 4094
Келдім тағы. Келіп ем бұрындар да –
бұл заманда бастықсыз күнің бар ма?
Салмағы соған түскендей жер, халқының,
кердеңдейді күзетші жын ұрған ба?
«Төртінші рет кеп тұрмын, ей, жарқыным,
бастығыңа кіргізші, құныңды ал да!»
«Бастық қабылдамайды, барыңыздар!
Уақыты жоқ!»
Түрінен қарып ызғар,
босағаны баққаны ырылдады.
Шықтық ілбіп, шықпаған жанымыз бар.
Жақсы еді одан маңдайдан бір ұрғаны.
…Биліксізге әкімдік жол ашқан ба –
өзі – тақтың үстінде, көзі – аспанда.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айналамда бозөкпе – кілең бала

  • 0
  • 0

Айналамда бозөкпе – кілең бала,
кілең бала ішінде жүрем дара.
Қыз-ақкөңіл, сол тектес күйеу бала,
ұл-келінде пәктік пен жігер ғана.

Толық

Жыр жазу деген

  • 0
  • 0

Жыр жазу деген –
аласапыран теңіздің кәрі жартасын
тырнағыңменен шимайлау;
үніңмен тежеп мәңгілік күштің балтасын

Толық

Шаттану

  • 0
  • 1

Сай-саладан шаттық пен күлкі ағылып,
сыңғыр қағып бұлақтар, қырқа жібіп,
"Қыстың сызы қалмаған жазғытұрым"
келді міне бізге де гүл тағынып.

Толық

Қарап көріңіз