Өлең, жыр, ақындар

Зейнеткердің сөзі

  • 31.03.2018
  • 0
  • 0
  • 3818
Келдім тағы. Келіп ем бұрындар да –
бұл заманда бастықсыз күнің бар ма?
Салмағы соған түскендей жер, халқының,
кердеңдейді күзетші жын ұрған ба?
«Төртінші рет кеп тұрмын, ей, жарқыным,
бастығыңа кіргізші, құныңды ал да!»
«Бастық қабылдамайды, барыңыздар!
Уақыты жоқ!»
Түрінен қарып ызғар,
босағаны баққаны ырылдады.
Шықтық ілбіп, шықпаған жанымыз бар.
Жақсы еді одан маңдайдан бір ұрғаны.
…Биліксізге әкімдік жол ашқан ба –
өзі – тақтың үстінде, көзі – аспанда.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күн

  • 0
  • 1

Сарғайып талып шықты да,
сазарып барып батты Күн,
шашыратып алып шаттығын,
жинай алмасын ұқты ма,

Толық

Сүйдім сені

  • 0
  • 0

Ұнатып ем,
гүл атып ем
орнағандай жаныма Күн.
Күйіп-жанған

Толық

Мынау қолым, басым мынау

  • 0
  • 2

Мынау қолым, басым мынау, жүрегімде - тосын әнім;
Жүзім күңгірт, шашым қырау, неде болса, осы барым.
Көзбен көрем, үйренемін, ол да менің бір ардағым.
Бар ма, жоқ па ми дегенің, соны бірақ біле алмадым.

Толық

Қарап көріңіз