Өлең, жыр, ақындар

Малсыз дала

  • 31.07.2018
  • 0
  • 0
  • 4670
Кең дала, қалдың адыра көркің кетіп,
Жұрт қалып мал жаюдан өрістетіп.
Әр сайда қора менен мола қапты,
Иесіз тау, елсіз қыстау, - барсаң жетіп.
Қой - Үркер жұлдыз болды, тұрса абайлап
Сиыр жүр Таразыдай шанжағайлап.
Түйе жүр жалғыз-жарым некен саяқ,
Мал қайда жаюыңа топтап айдап.
Жылқы жоқ бұрынғыдай қостап шығар,
Күн қайда жонға барып қыстап шығар?!
Бұл түрімен төмендеп кете берсе,
Әркім-ақ өзінікін ұстап шығар!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалған туралы

  • 0
  • 0

Жігіттен мал кеткен соң, құда кетер
Ауыз, тамыр, - баршасы, жүдә, кетер.
Жігіттен бақыт, дәулет сырт айналса,
Жеріне егін еккен - тікен бітер.

Толық

Ықылас сүресі

  • 0
  • 0

Құдайға шексіз шүкір, сана сансыз
Өлім хақ, ол келеді бір күн аңсыз.
Алланың бірлігіне тәсбих айтар
Жаралған күллі ғалам жанды-жансыз.

Толық

Бір редакторге

  • 0
  • 0

Бұзып-жарып кешу қылдым талай өрді,
Бір сен емес, "Алты алаш"- түгел көрді.
Сол қалыппен жүрсем жан танымады,
Сонан соң жорта жаздым бұзып түрді.

Толық

Қарап көріңіз