Өлең, жыр, ақындар

Малсыз дала

  • 31.07.2018
  • 0
  • 0
  • 4417
Кең дала, қалдың адыра көркің кетіп,
Жұрт қалып мал жаюдан өрістетіп.
Әр сайда қора менен мола қапты,
Иесіз тау, елсіз қыстау, - барсаң жетіп.
Қой - Үркер жұлдыз болды, тұрса абайлап
Сиыр жүр Таразыдай шанжағайлап.
Түйе жүр жалғыз-жарым некен саяқ,
Мал қайда жаюыңа топтап айдап.
Жылқы жоқ бұрынғыдай қостап шығар,
Күн қайда жонға барып қыстап шығар?!
Бұл түрімен төмендеп кете берсе,
Әркім-ақ өзінікін ұстап шығар!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өтеміс абыз

  • 0
  • 0

Күлікте: Жаңабатыр, Жанақ болды,
Өтеміс әулиелік алған жолды.
Өлгенде, моласының ортасынан
Үстіне екі қайың белгі тұрды.

Толық

Мәшһүрдің сөзді киіндіріп, жұрт көзіне түсіргені

  • 0
  • 0

Айтушы мен болайын, құлақ қой сен,
Сөзде жоқ сен танырлық таңба мен ен.
Болғанда ұшсыз - ұзын, түпсіз - терең,
Таусылмас, шашсаң қанша, көңіл - бір кен.

Толық

Қалмақ Сарыарқадан ауғанда, тамақ сұрап жылаған балаларына айтқаны

  • 1
  • 0

Сорқара. Сортың бар ма?
Сүрлеп жайған етің бар ма?
Көнек, Толағайың бар ма?
Көнекте тұрған қымызың бар ма ?! -

Толық

Қарап көріңіз