Өлең, жыр, ақындар

Мұң

  • 14.08.2018
  • 0
  • 0
  • 2661
Келмесем де мұңайғым,
Оралар еске сол шақтар.
Үйрілген күлкі, түн, айдын,
Көзден ұшқан моншақтар.
Келмесем де жабыққым,
Зулайды күндер ағады.
Жастық сырын жаңа ұқтым,
Тынбай қанат қағады.
Келмесе де жүдегім,
Күңкілден көңіл қалады.
Ауырып кейде жүрегім,
Ойларға небір салады...
Жаным менің желге ғашық,
Омырауды терлеп ашып.
Самалың боп соғармын мен,
Жүрсем егер жерді басып.
Жаным менің күнге ғашық,
Жүрмеу үшін түнде адасып.
Маған ғана қараймын деп,
Нұр толтырды-ау бір қарашық.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көңіл сарайы

  • 0
  • 0

Орманды сонау ішінде таудың көгілдір,
Орман ішін бөлеп жырға, төгіп нұр.
Жапа-жалғыз ғажап жұмбақ сарай бар,
Көрген сайын толқып өтер көңіл бір.

Толық

Жолдар сыры

  • 0
  • 0

Қарт Кавказдың сапырылған бұлтындай,
Көңіл ойдан отыр енді тынбай...
Көзге таныс, көк шыңдардың қойнауы,
Қонып кеткен өр ақынның жұртындай.

Толық

Баспалдақ

  • 0
  • 0

Жоғары өрлеп келемін баспалдақпен
Тапталып,
Табандарда жатқан көптен...
Қатыгез,

Толық

Қарап көріңіз