Өлең, жыр, ақындар

Мұң

  • 14.08.2018
  • 0
  • 0
  • 2800
Келмесем де мұңайғым,
Оралар еске сол шақтар.
Үйрілген күлкі, түн, айдын,
Көзден ұшқан моншақтар.
Келмесем де жабыққым,
Зулайды күндер ағады.
Жастық сырын жаңа ұқтым,
Тынбай қанат қағады.
Келмесе де жүдегім,
Күңкілден көңіл қалады.
Ауырып кейде жүрегім,
Ойларға небір салады...
Жаным менің желге ғашық,
Омырауды терлеп ашып.
Самалың боп соғармын мен,
Жүрсем егер жерді басып.
Жаным менің күнге ғашық,
Жүрмеу үшін түнде адасып.
Маған ғана қараймын деп,
Нұр толтырды-ау бір қарашық.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

"Шыңбұлақ"

  • 0
  • 0

Беткейінен өріліп,
Биікке ағаш бойлаған.
Жатқан құздар керіліп,
Көркіне жанар тоймаған.

Толық

Қара шың

  • 0
  • 0

Бұлт үйіріліп, шоғырланған басына
Қара шыңның келіп тұрмын қасына.
Өн бойына ораныпты сұр тұман,
Тұрса керек, қараулығын жасыра.

Толық

Перьм перизаты

  • 0
  • 0

Жері көркем,
Жаны өртең Перьмнің,
Жанарға ыстық,
Әрі маңғаз көріндің.

Толық

Қарап көріңіз