Өлең, жыр, ақындар

Мұң

  • 14.08.2018
  • 0
  • 0
  • 2735
Келмесем де мұңайғым,
Оралар еске сол шақтар.
Үйрілген күлкі, түн, айдын,
Көзден ұшқан моншақтар.
Келмесем де жабыққым,
Зулайды күндер ағады.
Жастық сырын жаңа ұқтым,
Тынбай қанат қағады.
Келмесе де жүдегім,
Күңкілден көңіл қалады.
Ауырып кейде жүрегім,
Ойларға небір салады...
Жаным менің желге ғашық,
Омырауды терлеп ашып.
Самалың боп соғармын мен,
Жүрсем егер жерді басып.
Жаным менің күнге ғашық,
Жүрмеу үшін түнде адасып.
Маған ғана қараймын деп,
Нұр толтырды-ау бір қарашық.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жыр алыбы

  • 0
  • 0

Жамбыл даусы саңқ етті құлағыма,
Жақсы жыр жан қысылса туады да.
Жаңғырып жатты үні алатаудан,
Жүз жастың жеңдірмеген тұзағына.

Толық

Арман

  • 0
  • 0

Табиғат жайған кілемін,
Жағасына Іленің.
Қала бар сонда Құлжа атты,
Тербейтін адам жүрегін.

Толық

Ұйқыдан теңіз оянып

  • 0
  • 0

Жаздың жайлы бір кеші еді,
Жағаны ымырт жайлаған.
Сусылдап толқын еседі,
Жұпар иіс бүркіп айналам.

Толық

Қарап көріңіз