Өлең, жыр, ақындар

Мұң

  • 14.08.2018
  • 0
  • 0
  • 2703
Келмесем де мұңайғым,
Оралар еске сол шақтар.
Үйрілген күлкі, түн, айдын,
Көзден ұшқан моншақтар.
Келмесем де жабыққым,
Зулайды күндер ағады.
Жастық сырын жаңа ұқтым,
Тынбай қанат қағады.
Келмесе де жүдегім,
Күңкілден көңіл қалады.
Ауырып кейде жүрегім,
Ойларға небір салады...
Жаным менің желге ғашық,
Омырауды терлеп ашып.
Самалың боп соғармын мен,
Жүрсем егер жерді басып.
Жаным менің күнге ғашық,
Жүрмеу үшін түнде адасып.
Маған ғана қараймын деп,
Нұр толтырды-ау бір қарашық.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Наз

  • 0
  • 0

Арманға құлшындырар сенім деген,
Жоқ, сірә, бөтендігің сенің менен.
Сәттілік көрген сайын қадамыңнан
Сергимін,

Толық

Жолдар сыры

  • 0
  • 0

Қарт Кавказдың сапырылған бұлтындай,
Көңіл ойдан отыр енді тынбай...
Көзге таныс, көк шыңдардың қойнауы,
Қонып кеткен өр ақынның жұртындай.

Толық

Жүрегімді айықпас

  • 0
  • 0

Өлеңнің өрнегіне үңілемін,
Айта алмаймын деп тіптен жұмыссызбын.
Өтіпті тағы да бір аяулы күн,
Арқалап бір бейбақтың қаяу мұңын.

Толық

Қарап көріңіз