Өлең, жыр, ақындар

Ән тағдыры

  • 23.08.2018
  • 0
  • 0
  • 5525
Ән салсаң,
Ән бар ма еді асқан одан,
Жететін Алатауға астанадан.
Қайран қып өнеріңмен алыс жұртты,
Қайтып ең сабақ алып «Ла Скаладан».
Қызығып әніңе де, затыңа да,
Қалатын аузын ашып ақын аға.
Шыңылдап хрусталь шамдар кетуші еді
Ән шырқап сен шыққанда сахнаға.
Сонда ашық еді даусың қандай,
Көрмедік біздер қайтып маусымды ондай
Әуен қазір ән салмайсың театрларда,
Тамаша талант көзі таусылғандай...
Не болды?
Қалай сөнді отың ішкі?!
Қаладың қалай әнсіз отырысты?
Гауһарын табиғаттың жаныңдағы
Теңізге тастағаның — өкінішті!
Өзгерді мінезің де, жүрісің де,
Аяйды ел көзіндегі мұң үшін де.
Айтады көршілерің: «Шыдай алмай
Шыңғырып шырқайды» — деп түн ішінде.
Бұл деген қасірет қой, өгей үнмен
Қалайша саз төгесің көмейіңнен?
Ащыға тұншықтырып бұлбұлыңды
Өлтірген өзің болсаң не дейін мен?!
Керемет сәні емес пе ең өнердің сен,
Кететін нұр шашылып, егер күлсең.
Жалынан ұлы өнердің ұстап тұрып,
Жаңылып сол «періге» неге ердің сен?!
Ел жұрты шын дарынды сүйе берер,
Сөздердей тағдырлар да жүйеленер.
Жүгі ауыр қас таланттың қашаннан да,
Қалайды қастерлеуді киелі өнер.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өрік ерте гүлдейді

  • 0
  • 0

Түрлі-түрлі сыбаға, сыйлық ғұрып...
Біреу жабы, біреулер жүйрік мініп
Жүрген өмір заңында шаруасы жоқ —
Көктем келді биіктен билік құрып.

Толық

Әпке

  • 0
  • 3

Есімде жас күндерім...
Сіз едіңіз елдегі тамаша қыз.
Ететін атыңызды
Талас аңыз.

Толық

Жеңіліс

  • 0
  • 0

Сұстылay жауынгерге жолықтым да,
Есім кетті. (Жоқ еді ойымда дым)
Жеп қоярдай қарап ең, қорықтым ба:
Жеңілдім деп үн-түнсіз мойындадым.

Толық

Қарап көріңіз